Ve bilirim pişmanlıklarım yazılmaz suya
Etimde acısı kalır yanlışlıklarımın
Dilimdeyse sürekli
Olgunlaşmamış hüzünler tadında şiirlerim
Sanki tek başına, boynu bükük, kuytuda
Apansız açıvermiş ürkek, beyaz bir gülü
Çiziyor gibi usulca Modigliani
Tenhalığımın tam ortasında
Yani işte ben kendime göreyim burada ve şimdi
Şüphesiz herkes