•Yaşananlara dair söylenmesi gereken çok şey var aslında.
Bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatmak kolay değildir.
O kadar çok şey biriktiriyor ki insan'
Kimsenin karşılığında bir şey söylemesi de gerekmiyor. Oturup uzun uzun anlatmak, ne varsa söylemek yetiyor çok zaman. Karşındaki bir şey sormasa. Yargılamadan, yüzünü ekşitmeden, saate çaktırmadan bakmaya uğraşmadan, dudak bükmeden dinleyiverse, anlatacak o kadar çok var ki...
Şimdi kalkıp da seni seviyorum desem.
Söyleyemem ki...
Bunu kendime bile söylemeye cesaret edemedim ben. Bunu içimde hissettiğim ilk andan itibaren içimde saklıyorum.
Münkesif bir kalbin iç burkan acziyetini kimselere söyle yememek de başka bir acı veriyor insana. Oysa karşıma çıkanher insana ilk olarak ve sadece bundan söz etmek istiyorum. Tutuyorum kendimi, saklıyorum.
Seni saklıyorum, parmaklarını, ellerini saklıyorum, gülümserken kıvrılan dudaklarını saklıyorum, hoşçakallarını saklıyorum, bembeyaz yüzüne bir anda dolan şaşkınlıklarını saklıyorum. Sırf bu yüzden kalbim bir gün paramparça olacak. Bu yüzden gece yarılarında uyanıp içtiğim tek dal sigara eşliğinde gözlerimden akıyorsun. Sana dair gizleyemediklerim yanaklarımdan süzülüyor ve önüme düşüveriyor.
Öfkelerimi de saklıyorum.
Kudüs sokaklarından kalma öfkelerim var. Bir kadının tülbetine dizi dizi işleyip de, kimsenin yüzüne söyleyemediği öfkeleri gibi.
Aşkı ve öfkeyi söyleyemediğinde insanın konuşmaya dair hevesleri de bir bir yok oluyor.
Susuyorsun.
Sayfa 80Kitabı okudu
Geceye bıraktık..
“ Geçti vakit. Gerisini geceye bıraktık. Aktı su… Geçti zaman. O geç gelmişti. Ben geç kalmıştım. Gerisini geceye bıraktık. Kalakaldık, n’apacaktık? Çaresiz, çaktırmadan kimselere, içimizden sorduk birbirimize.
“ Geçer değil mi? “
Kapkaç
Devrimci hayat tam olarak nedir çözebilmiş değilim ama güzel bir şey sanırım. Yelda da halen çok güzel. Kimselere çaktırmadan bakıyorum, yalan yok.
Devrimci hayat tam olarak nedir çözebilmiş değilim ama güzel birşey sanırım. Yelda hala çok güzel. Kimselere çaktırmadan bakıyorum, yalan yok.
İçimde biri var:
Hiç iyi değil. Gözleri hep dolu. Kimselere çaktırmadan ne imtihanlardan geçiyor, ne badireler atlatıyor yine de çıkmıyor sesi.
“İçimde yavaş yavaş ölen biri var…”
Seni Seviyorum desem söyleyemem ki!
O kadar çok şey biriktiriyor ki insan!
Kimsenin karşılığında bir şey söylemesi gerekmiyor.
Oturup uzun uzun anlatmak
Ne varsa söylemek yetiyor çok zaman
Karşısında ki bir şey sormasa
Yargılamadan, yüzünü ekşitmeden
Saate çaktırmadan bakmaya uğraşmadan
Dudak bükmeden dineyi verse
Anlatacak o kadar çok şey var ki
Şimdi kalkıpta Seni Seviyorum desem
Söyleyemem ki ....
Bunu kendime bile söylemeye cesaret edemedim ben.
Bunu içimde hissettiğim ilk andan itibaren içimde saklıyorum.
Münkesif bir kalbin iç burkan acziyetini
Kimselere söyleyememekte başka bir acı veriyor insana.
Oysa karşıma çıkan her insana ilk olarak
Ve sadece bundan bahsetmek istiyorum.
Tutuyorum kendimi saklıyorum.
Tarık Tufan