''Biliyorsun Rabbim, bilmiyorum kendimi.''
Bir dal düşün, kırılmış, kendine
Sayfa 60
Bana hitap etmiyor, olmadığın gün.
Sayfa 25
Kendinden başka kimsenin yok muydu ki kalbi? Öyle zannederdi, hiç sevilmediğinden belki...
kalbi ve sözü bir olmayan kimsenin yüz dili de olsa, o kimse yine dilsiz sayılır.
Hayâ duygusu kaybolan kimsenin kalbi ölür.
Hazreti Ali
Kimsenin bir başkasının kalbi üzerinde bu denli hükmü olmamalıydı.
Sayfa 43 - son pişmanlıkKitabı okudu
Yağmurda koşan bir çocuk olsam
Vedalaşır gibi, bildikleriyle.
Kendinden mahrum kalır mı insan?
Kalsam.
Duralım burada, güzel esiyor!
Ne görün, ne kaybol; kadim kuraldır.
Korkma, yanındayım, dedim kendime.
On dört bin altı yüz, geldik sayılır,
Kimsenin kalbi denilen yere!
Bir şey var bende, fakat göstermem.
Şu bitsin, öyle...
