Kitabı Bitirmeden Okumayınız
Kinyas ve Kayra ailelerini terk etmiş, insanlardan genelde nefret eden, psikolojik sorunları olan iki kişidir. Kinyas geceleri uyuyamamaktadır. İkilinin amacı bedensel olarak yaşamak ama zihinsel olarak ölmektir. Şiddet, uyuşturucu, soygun üçgeninde ülkeden ülkeye gezmektedirler. Romanın ilk yarısında bu ikilinin arkadaşlığının kitabın bir noktasında aynı kadına aşık olmaları sonucu bozulacağını düşündüm.
Gerçekten bir gün arkadaşlıkları bozulur ancak bu bir kadın yüzünden değil Kinyas’ın Kayra’yı terk etmesi yüzünden olur. Bundan sonra ikilinin birbirlerinden ayrı devam eden hayatlarını okuyoruz. İki adam romanın devamında birbirlerinin tam tersi bir profil çizerler. Kayra’nın sevgi, dostluk, aile gibi kavramlara inanmadığını Kinyas’ın ise bu kavramlara inanması sayesinde iyileşme yoluna girdiğini görüyoruz.
Kayra gittikçe dibe batarken Kinyas ise düzelme yoluna girer. Tabi bu düzelme öyle hemen olmaz. Kendi içinde çokça çelişkiler ve git - geller yaşar Kinyas. Bazen Kayra ile beraber geçirdiği hayata yeniden dönmeye yaklaşır.
Kinyas’ı daha çok sevdim bu romanda. Gerçek adının Tolga olduğunu öğrendiğimiz adamın içindeki Kinyas’ı yok etme ve düzelme azmini takdir ettim. 30 yaşında hayata yeniden başlaması, yeniden insani duygular hissedebilmesi, ailesine aynı acıları bir daha yaşatmamak istememesi kısacası insan olabilme çabası takdire şayandı. Kayra “ölüm”ü tercih ederken o “hayat”ı seçti. Bir tek din hakkında söylediklerini uygun bulmadım.
İlk kısmını pek sevemediğim romanın Kinyas ile ilgili olan bölümlerini beğenerek tamamladım kitabı.
Beni "Ben bu kitaptan sonra bir daha hangi kitabı okuyabilirim ki? " çaresizliğine düşüren ilk ve tek kitap. Tolga, sen mükemmel bir detaysın. Ve Kayra, umarım bir yerlerde zihinsel ölümün gerçekleşmemiştir.
Kinyas ve Kayra
Kinyas ve Kayra... Başta onların yerine kendimi bir türlü koyamadığım için onlara lanet etmek ve neden bunu yapıyorlar diye sorgulamakla başladığım ama özellikle son sayfalarında beni kendine oldukça bağlayan ve son cümlesiyle boşluğa düşüren o kitap. Kayra hep zihnini öldürmek istedi, zihninden ve içindeki sorulardan kaçamadığı içindi belki de. Kinyas'ın şiddete eğilimi vardı, uykusuzluk en büyük sorunuydu belki de. Uyumayı bir yenilgi olarak görüyordu. Ama sonra yolları ayrıldı ve ikisi de hayatta aslında gerçekten istedikleri şeyi öldürdüler. Kayra zihnini öldürdü, Tolga Kinyas'ı.. Bu yüzden Kayra'nın yazdıkları hiçbir şey yok, hiçbir şey yok cümlesi ile bitiyordu, Kinyas'ın yazdıkları ise her şey var, her şey var...
-Spoiler içerir-
Tutunamayan, kaybeden, “çıldırmış bir vaşak gibi” kaybedenlerin, “İki adımlık yerkürenin bütün arka bahçelerini görenlerin” , “Paniğini kukla yapan hasta çocukların” , “Hayatın neresinden dönülse kardır.” diyenlerin kitabı.
Güzel bir söz söyleyebilmek (inceleme yazabilmek için ) on bin kitap okumuş olmayı
Ilk yorum
Herifte laf bol! Sorgula babam sorgula.... böyle biryerlerde çakılı kalmışlara yaşadığım kentte sıkça rastlarım! Bir işe yaramayan, herkesi ve her yeri sorgulayan, kendini bir bok sanan ve bu lağımda yalnız yüdüğünü sanan, sistem dışı insanlar! Benim gibi, karşı olsa da, sistem insanlarının onların amaçsız yalnızlığına, ne kendine ne de
Beklentiyle başladığım bir kitaptı. Karşılamayı da başardı. Gerçekten çok sevdim, içselleştirdim, bağlandım. Başta çok yavaş aktı. Olay örgüsünü kavrayamadım ama ilerledikçe kitaptan biri oldum veya onlar benim hayatımdan birileri oldular. Favori karakterim kesinlikle Tolga nam-ı diğer Kinyas. Kinyas'ın evine döndüğü ilk gün masada ağlama bölümü... Yazarın kaleminin sihrinden midir nedir beni o kadar etkiledi ki oturdum ben de ağladım (sulugöz de hiç değilimdir) sanki yıllar sonra aileme ben kavuştum. Öbür yandan Kayra'ya dönersek kitabın ilk bölümünde Kayra'yı hiç sevmemiştim hatta favori karakterim olan Kinyas'ı kötü yola çektiğini düşünerek belki nefret ettim ama fikirlerini ve deneyimlerini de yağlı yemeğin üstüne içilen çay misali keyif ala ala beynime gönderdim. Tabi okuyalı baya oldu ayrıntıları da hatırlamıyorum ama hissettirdiklerini hatırlıyorum. Okuduğum kitapların içinde bana en fazla duygu dolu anlar yaşatan kitap sanırım bu kitap bu yüzden hep yerinin ayrı kalacağını tahmin ediyorum.