Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
567 syf.
7/10 puan verdi
Kitabı beğendim. Yazarın anlatımını tanıyorum. Daha önce "Az" isimli kitabını okumuştum. Yaklaşık kullandığı kelimeler ,değindiği konular benzer olduğu için okumakta zorlanmadım olaydan çok Kinyas Ve Kayra'nın kendi iç hesaplaşmalarından ,dışa dönük yorumları, gözlemleri, tespitlerinden oluşuyor. Goethe'nin " Genç Werther' in Acıları" isimli kitabı aklıma geldi . Okuyanlar belki katılabilir bu düşünceme . Sonuç olarak da romanın güzel sonlandırıldığını düşünüyorum her iki karakter içinde. Tavsiye ederim ,okumak isteyenlere keyifli okumalar :)
hayat fiziğine giriş:
her doğum, en az iki ölüm eder. biri yaşamak, diğeri yaşatmak isteğine bağlı, iki ölüm.
•
2019 yılının Eylül ayında halk kütüphanesinde dolaşırken gözümün nereden çarptığını, elimin nereden uzandığını bilmediğim az kitabını ödünç almıştım. Büyük ihtimalle o sıralar Hakan Günday’ı tanıyor, kitaplarını biliyordum ama daha
Kinyas ve Kayra İdeolojisi
Kinyas ve Kayra, sadece bir kitap değil günümüz sözde "modern" dünyasın da çoğu saçma ideolojiye karşı baş kaldıran bir sanat eseridir. Bazı okuyanlar şöyle düşünüyor "Depresif ve gereksiz distopik bir evrenin bulunduğu bir kitap." Ama benim düşündüğüm ve gördüğüm o depresifliğin altında yatan "Harekete geç artık!" mesajının çok iyi verilmiş olması. Kinyas ve Kayra sadece bir kitap değil! Neden mi? Çünkü bu kitap da bir ideoloji var oda "Ya insan ol, ya da yaşayan bir ölü." Toplumun bunaltısı ve manipülasyonunu gördükten sonra hayata çok daha farklı açıdan bakmaya başlamış 2 karakter. İşte bu beşeri nizamın çökmesini isteyen bir kitap ve ideolojidir.
·
Puan vermedi
Kitabı bitirmeye yakın kafamda bir sürü cümle kurdum; kitap hakkında, Kinyas ve Kayra hakkında söylemek istediğim çok şey vardı. Ama şu an ne söylesem gereksizmiş gibi geliyor. Bu yüzden, kitap hakkındaki fikirlerimi değil, sadece duygularımı paylaşmak istiyorum.
İnceleme yazmak isteyecek kadar duygulardan duygulara, düşüncelerden düşüncelerden
Ülkemizde yeraltı edebiyatı alt türünü üst seviyelere çıkaran, "Daha" romanıyla kazandığı "Medici Ödülü"yle de artık tüm dünyaya rüşdünü ispat eden Hakan Günday'ın ilk romanı. Bu romanın hem hacmi, hem cümleleri hem de kültürel alt metni "genç bir yazara ait ilk roman" olma durumunu sorgulamamıza sebep olabilir. Çünkü gösterdikleri, düşündürdükleri ve söyledikleri bir ilk roman olmak için fazla iyi.
Hakan Günday'a beni en çok bağlayan şey, sıradan şeyleri sıradışı şekilde ifade etme kabiliyeti. Bu kitabında da bu tip çok fazla cümle var. Alıntı yapmayacağım bununla ilgili ancak okuyanlar ne demek istediğimi anlamıştır; okuyacaklar da anlayacaktır.
İçerik anlamında kitabın sert bir kitap olduğunu söylemek gerekir. "AZ"dan sonraki en sert kitabıydı diyebilirim. Yaşama karşı nefret kusumu, yaşamın saçmalığı, ağır ve kansıksanmış cinsellik ve şiddet dolu sahneler, narkotik ve alkolik meseleler, dünya düzenini düzme istemi, Tanrıyla hesaplaşma... Daha gider de gider. Bu kitap bardağı dolu görenlerin değil, yerde tuz buz halde görenlerin seveceği bir kitap.
Hikayesini birkaç cümleyle özetleyecek olursak; üç bölümden oluşan kitap, ölmeden önce ölmek isteyen iki tehlikeli arkadaşın kan ve gözyaşından dokunmuş kırmızı halıda arz-ı endam ettikleri provakatif bir yol ayrımından oluşuyor diyebiliriz.
“Kinyas ve Kayra” ve “Azil”den sonra okuduğum 3. Hakan Günday romanı oldu “Ziyan”. Ve bu kitabı çoook sevdim. Diğer iki romanda karakterleri kasıntı bulmuş, yaşam tarzlarını kendime uzak bulmuştum. Ama ‘Ziyan’ benim gözümde her anlamda bir şaheser.
Hayatında hiç askere gitmemiş, gitmeyecek ve askerlikle hiçbir alakası olmayan beni, olayın içine çekecek kadar güçlü bir kalemi var Günday’ın. Kitabı okurken kendinizi -32 derecede nöbet tutarken buluyorsunuz. Bu kez hayatı anlatılan kişi hayata doymuş bir zengin züppesi değil, sıradan bir er.
Kitaba başlamadan önce daha çok “Azil”in de okunması tavsiye edilmiş ama ben Azil’i de okumuş birisi olarak iki kitabı birbiriyle bağlantılı görmüyorum. Azil’i okuyanlar kitaba bir selam çaktığını düşünebilir yazarın, o kadar.
Benim tarafımdan tavsiye olunur, keyifli okumalar…
