•Bana ait kısa bi kesit•
Uykuyla uyanıklık arasındaki o sıkışmış katranım, uyandığım da ki o kimsesizlik. Ben kimim? Belki herkes belki hiç kimseyim. Belki senim belki sensiz belki bensizim. Flu ve yorgun. Ensemde suretimin değişmiş kopyasını taşır yürürüm. Masum bir maskeydi benim kalabalığım. Oysa ne çok yalnızdım. Ben kadar karanlıktı yalnızlığım. İçimden dışarı sızan şeffaf kandı gözyaşlarım. Bitkinliğim sonbahar tadı veren saç tellerimden süzen yapraklarım. Yağışlı mevsimden kurtulamamış şehir edasında yürüyen solgunluğum. Ve içimde birikmiş o toprak kokusu... Kafamın karışıklığı kadar anlamsızdı haykırışlarım.. Bir yandan Dipçik gibi sağlamım, öte yandan kar tanesince erimeye müsait narinlikte her yanım.
(Okuduğunuz için teşekkür ederim yorumlarınızı bekliyorum.)
Dışarıdan baktığınızda şirin bir ev, yeşillik, ağaçlar, huzuru simgeleyen izlenimler edinirsiniz. Ancak içine girdiğinizde, tecavüz, şiddet, işkence ve sonrasında gelen cinayet ile sarsılırsınız. İnsan da bu ev misali içine girmediğiniz sürece orada neler yaşandığını bilemezsiniz. Virginia da birkaç hikayesinde buna vurgu yapar, insanları dıştan
Kahramanmaraş/Onikişubat'ta öğretmenim. Her gencin hayali olan 1+1 ev, içinde miss gibi kitapların olduğu bir yuva kurdum. Depremden önceki gün kar yağmaya başlamıştı. Kar tatili haberi alıp kendimi kitaplara verdim. Yarının da tatil olacağı düşüncesiyle kendimi bir güzel yatağa attım. 06.03.2023 gecesi saat 4.17 büyük bir gürültü ve sallantı
Kitaplara sarılmak, dostlarla konuşmak, yazıya oturup sonu
gelmeyen cümleler kurmak, camdan dışarı bakıp puslu şarkılar mırıldanmak...
Böyle zamanlarda her şey birbirinin yerini alır
çünkü her şey bir o kadar anlamsızdır
içinizdeki ıssızlığı doldurmaz hiçbir oyun
para etmez kendinizi avutmak için bulduğunuz numaralar
Bir aşkı yaşatan ayrıntıları nereye saklayacağınızı bilemezsiniz
çıplak bir yara gibi sızlar paylaştığınız anlar, eşyalar
gözünüzün önünde durur birlikte yarattığınız alışkanlıklar
korkarsınız sözcüklerden, sessizlikten de; bakamazsınız aynalara,
çağrışımlarla ödeşemezsiniz
dışarıda hayat düşmandır size
içeride odalara sığamazken siz, kendiniz
Bir ayrılığın ilk günleridir daha
Her şey asılı kalmıştır bitkisel bir yalnızlıkla
Murathan Mungan / Yalnız Bir Opera
Sen, kendine verdiğin değer kadar değerlisin insanların gözünde. İşte bu yüzden kimseye kendinden fazla değer verme. Sev kendini, biraz değil baya baya sev. Makyajsız dışarı çıkma. Ayağın çıplak yere basma. Bazen kendine hediye alıp kendini şımartmayı bil. Hayallerin büyük olsun her zaman ancak küçük şeylerle de mutlu ol. Bunları yaparken de insanlardan dua almayı unutma. Kimin duasının kabul olacağını bilemezsin.
Bu son günlerde dışarıda ilişkiye girenler, çıplak vaziyette dışarı çıkanlar, Özgürlük yürüyüşü adında(LGTB) yürüyüşü yapanlar. Ya hayırdır, noluyor.. biz böyle değiliz, biz böyle bir toplum değiliz. Ya kardeşim Allah'a inanmiyorsan, inanma kimse sizi zorlamiyor. ama saygı göstermek zorundasınız pisliklerinizi sokağa dökmeyin. Rabbim hepimize hidayet versin. sonumuz Lut kavmine benziyor. Çok kötü:(
...