İSTİKLÂL MARŞINI ANLAMA VE ANLATMA ETKİNLİĞİ SONUÇ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
KAHRAMAN ORDUMUZA
👉1-Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
İstiklal Marşımız "korkma" diye başlar. Biliyorsun ki bu, Resûl-i Ekrem'in Sevr mağarasında Ebû Bekir'e söylediğidir. Bunlar tesadüf değil." (İsmet ÖZEL)
İstiklâl Marşı'nın ilk kelimesi KORKMAdır. Buradaki korku ne can
tesettürlü olan kisilere onemli mesaj okumadan begenmeyin Paylaşalim
Ahir zamanda ümmetimin kadınları vücutlarını gösterecek elbiseler giyecekler, saçlarını da deve hörgücüne benzetecek şekilde topuz yapacaklardır. Onlar lanetliktir.) [İbni Hibban]
“Ümmetimin son dönemlerinde giyimli fakat çıplak bir takım kadınlar olacak, bunların başlarının üstü deve hörgücü gibi bulunacaktır. Onlar cennete giremez, cennetin
8 Mart her şey için bir özür olur mu?
Bu hikâye suya yazılmıştır. Kuytu bir köşede nemden ve dahası it bağlasan durmaz denilen bir yerde dökülmüştür cümleler çatlayan dudaklardan. Takvimler Mart ayını gösterirken; kapı aralığından gazete parçasına sarılı öğün yemeğini uzattılar. Göz ucuyla baktı bırakılan gazeteye; karanlık, isli odaya vuran güneş ışıklarının tozları havada görünür
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz
Ben nerde anladım aciz bir kul olduğumu tam olarak deprem olduğu zaman engeli ablamı kucağıma alıp yarı çıplak bir halde dışarı fırladığımda anladım ben. Allah'ım sen diğer kardeşlerimede yardim et.
Svetlana Aleksiyeviç (2015 Nobel Konusmasi)
Nigâr Hacızade
Belaruslu gazeteci-yazar Svetlana Aleksiyeviç, savaşı, şahidin anlatma yükümlülüğünü, edebiyatını, ömrü boyunca yanı başında olan sesleri anlatıyor.
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine: Svetlana Aleksiyeviç’in Nobel Edebiyat Ödülü
Nobel Edebiyat Ödülü’nün bu yılki sahibi Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç, 7 Aralık’ta ödül
Nietzsche hayatının son on yılını kusmukları içinde deliliğin pencesinde geçiren Tanrının en büyük düşmanlarından biriydi. Dostoyevski epilepsi hastası, homofobik ve iflah olmaz bir kumarbazdı. Cioran ömrünün sonuna kadar intihar etmeyi savundu ama 85 yaşına kadar yaşadı ve hiçbir zaman intihara teşebbüs etmedi. Bir çocuğun en iyi yetişme şeklini
ÇAPRAŞIK
i.hizliresim.com/b6L0W8.jpg
Siyah postallarının bağcıklarını bağlamak için eğildi adam. Parmakları birbirine dolaşa dolaşa, üstün körü bağladı ayakkabılarını ve Parkasını geçirdi üzerine. Parka, hızlı hareket etmesini engeller diye giymekten vazgeçip, siyah yağmurluğunu giyip, kapşonunu geçirdi kafasına. Kamerasının da
•Bana ait kısa bi kesit•
Uykuyla uyanıklık arasındaki o sıkışmış katranım, uyandığım da ki o kimsesizlik. Ben kimim? Belki herkes belki hiç kimseyim. Belki senim belki sensiz belki bensizim. Flu ve yorgun. Ensemde suretimin değişmiş kopyasını taşır yürürüm. Masum bir maskeydi benim kalabalığım. Oysa ne çok yalnızdım. Ben kadar karanlıktı yalnızlığım. İçimden dışarı sızan şeffaf kandı gözyaşlarım. Bitkinliğim sonbahar tadı veren saç tellerimden süzen yapraklarım. Yağışlı mevsimden kurtulamamış şehir edasında yürüyen solgunluğum. Ve içimde birikmiş o toprak kokusu... Kafamın karışıklığı kadar anlamsızdı haykırışlarım.. Bir yandan Dipçik gibi sağlamım, öte yandan kar tanesince erimeye müsait narinlikte her yanım.
(Okuduğunuz için teşekkür ederim yorumlarınızı bekliyorum.)