O güzel gözlerinde soğuk pırıltılar dolaşıyordu artık. Sevgi,erken bahara kanıp da ortaya çıkan ve donan bir tomurcuk gibi kavrulmuştu yüreğinde.
Mutluluk ne tuhaf bir şeydi...Mutlu olmak için bir yığın mutsuzluğu, acıyı yaşıyordu insan; ağır, çok ağır bedeller ödüyordu ve sonra mutlu olduğunda o geçmişi hatırlayıp tekrar acı çekiyordu. Arada sırada kaşınan bir yanık izi, yağmur yağınca sızlayan eski bir kırık yeri gibiydi mutlu olmak.
"Hiç geleceğinizi düşünüyor musunuz?"
"Sanırım ülkenin geleceğini düşünüp kaygılanmaktan, şahsi geleceğimle ilgilenebilmek için çok vaktim kalmıyor."
Geçecek David, geçecek. Tanrı verdiği acıların ilacını da yollar, buna inan."
Mutlu olmak için bir yığın mutsuzluğu, acıyı yaşıyordu insan; ağır çok ağır bedeller ödüyordu ve sonra mutlu olduğunda o geçmişi hatırlayıp tekrar acı çekiyordu.
Panzehiri olmayan korkunç bir zehir sarivermiş gibiydi her yerini, içi yanıyordu Ester'in.