"Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın değildim. Ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkân olmadığını hissediyordum. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi. Sonra, aradan seneler geçtiği halde, nasıl hâlâ ona bağlı olduğumu gördükçe, ruhumda daha büyük bir infial duyuyordum.”
DÜN GECE Çelik testereyle kestim suları Yıkadım duvara astım suları... Düşümde düşüme girdim dün gece Buluta yaslandım ışığı tuttum. Seni hatırladım, seni unutdum
http://www.siirperisi.net/siir.asp?siir=4161
Reklam
" 'Kitapların -kendi aralarında- Savaşı', ne denli gülünç görünse, gerçekçi bir fikirdir. Das Kapital ile Mein Kampf'ı yanyana taşıyan bir rafta, ki ben o iki kitabı aynı cümlede bir abesliği göstermek adına kullanıyor olmaktan bile utanç duyuyorum, bir kasırganın kopmaması düşünülebilir mi? Komşu olmaktan en hafifinden kırgınlık duyacak, acı çekecek, öfkelenecek kitapların listesi koskoca ciltlere sığmaz."
"Neye yaklaşsam sonu uzaklık ve kırgınlık; Anla ki yok Allah'tan başkasıyla yakınlık."
Zihinsel telepati; evet, insanlar aslında bu yöntemle iletişim kurmalıydılar. Telepatiyle konuşabildikleri zaman, değişik diller ve alfabeler gibi engeller söz konusu olmaz. Ne var ki ben biraz düşününce bizim dünyamızda bunun asla işlemeyeceğine karar verdim, çünkü bizler için şirketten çalmak, vergi kaçırmak, her türlü dalevereyi çevirmek sıradan olaylar halindedir. Bu dünyanın insanları asla "açık zihinli" olmaya yanaşmazlar. Saklanacak o kadar çok hile, o kadar çok kırgınlık vardır ki!
“Sizi kırdım, ama biliyorum -eğer seviyorsanız, kırgınlık uzun zaman kalmaz akılda, ve siz beni seviyorsunuz."
Reklam
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.