"Demişti ki şifacı kadın: Bir gün hayatının içine işleyen desenleri karardığında ve renkleri solduğunda, içindeki her şey dışarı çıkmak ister gibi seni sıktığında; bir bahar mevsimi toprağa hafifçe düşen yağmuru seyret, ölümü değil, dünyanın bir yerinde yeniden ve yeniden doğan yaşamı hatırla . Ve bir de bu sözlerimi."
Merhaba
Yazar bir psikiyatri doktoru,
Ve bu olay gerçek bir öyküden esinlenmiş... İsimler ve mekan değiştirilmiş ama kurgu,
Bir gerçeğe dayanıyor...
Kadın bir doktorun bir erkek etrafında ki tüm, Parametreleri inceleyip ortaya döktüğü bir Roman. Yazım dili sade anlaşılır.
Tıp terimlerinden olabildiğince uzak durulmuş Ve daha çok işin psikoterapi yönü,
Reşat Nuri Güntekin, Çalıkuşu'nu ilk olarak "İstanbul Kızı" adıyla dört perdelik bir piyes şeklinde kaleme almış ve Darülbedayi'ye sunmuştur. Ancak yazar, gerek Dârülbedayi piyesin içeriğindeki köy sahnelerini hoş karşılamadığı; gerekse kendisi eseri Türkçeyi iyi konuşamayan o zamanki kadın oyunculara oynatmak istemediği için eseri
Yalnızlığımla ne kadar da mutluyum kaç zamandır. Allah uzun soluklu kılsın hiç sırtını dönmez bana, bırakmaz beni. O da olmasa düşünmek bile istemiyorum :) amanın Allah muhafaza. Hele gün bitip de gecenin karanlığı ve çaresiz sessizliği bastırınca hemencecik gelir sokulur yanıma. Bir kere bile tek başına gelmez; heybesinde hüznü, karamsarlığı
"Yaşamak değil beni bu telaş öldürecek” demesi gibi şairin, bitmek tükenmek bilmeyen bir koşuşturma içinde yaşıyoruz, ya da yaşadığımızı sanıyoruz. Bu telaş içinde kitaplar çok zaman sığınağımız oluyor. Ruhu ruhumuza eş bir yazar bulduk mu sahipleniveriyoruz. “O da benim gibi yaşamış, o da benim gibi savrulmuş, onun da kırgınlıkları,
Alıştım biliyor musun
Seninle geçtiğim yollardan, yalnız da geçebilmeye
Yıkık dökük bir kalbi, yerinde tutabilmeye alıştım
Alıştım adın geçince.. sen misin diye dönüp bakmamaya
İçim kararmıyor ama mutlu da olamıyorum
Arafta kalmış gibi, belli belirsiz duygular
Alıştım düşünmemeye... Sadece bazen
Sadece bazen, sarıveriyor korkular
Ama artık onları da düşünmüyorum
Gündüzlerim yine eskisi gibi
Amaçsız ve isteksiz; yani boş...
Tek bir şey var içimde, o da sensin
Kırık dökük bir kalbin, söyle hangi yerindesin
Bir cam kırığı, düşşe de parçalasa
Bırakmasa senden hiç bir eser, durmadan kanasa
Gözlerim kapanıyor, seni görüyorum bazen
Yine sevgiliymişiz ama mecazen
Değerli sanatçı Kayahan’ın şu meşhur şarkısını bilirsiniz: “Bizimkisi bir aşk hikayesi / Siyah beyaz film gibi biraz / Gözyaşı umut ve ihtiras / Bizimkisi alev gibi biraz.”
Ne de güzel anlatır kırık-dökük, harap olmuş, darbe almış aşkları değil mi? Öylesine hisli, öylesine bitik ve öylesine incinmiş bir aşk… Tıpkı Derya ve Ekmel Bey de olduğu
Aşk İşaretleri, kelime yığınlarının altında kalmış bir olay örgüsüne sahip. Bu nedenle dikkatle okunmalı. Sözcükleri elinizle araladıktan sonra can çekişmekte olan bir masumiyete rastlayacaksınız. Şiirsel bir çırpınışa...
Eser o kadar özel ki sadece alıntılarla bir baş dönmesi yaratmak mümkün. Ama bir kere sözcükleri kaldırıp altına
Ağırlık, hafiflik, var olmak... Sadakatizlik, hayvan sevgisi, hesaplaşmalar, yaralara tuz basmalar, kalabalıklar içinde yalnızlaşmalar... Dokunmak, kendine, hayata, dünyaya dokunmak... İçini dökmek hatta dökememek ve kırık dökük o yola devam etmek..
aslında varolmanın dayanılmaz hafifliğini arınmışlığa bağlamak, herkes ve her şeyden bir arınmışlık işte.
Her şeyiyle düşündüren ve yazarın hayatına bakınca aslında hayatıyla özdeşleştirip bizi bunlarla yüzleştiren aslında içimize yönelten bir kitap.
Didaktizm meyilli aynı zamanda hüzün içinde doğruyu, yanlışı biricik olan hayatımızda bu seçimlerin etkilerini gösteriyor.
Yer yer üzülsem yer yer gülsem de en çok içimi burkan Tereza’nın aslında güçsüz görünmüşken bunca şeye rağmen kalması onu benim gözümde en güçlü karakter yaptı. Canım Tereza..
(Konuya çok değinmeden spoiler vermeden yazıyorum) İsmine nazır dayanılmaz hafifliği arar kişi aslında en büyük ağırlıkları taşıyarak
Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliğinin Çekoslovakya’yı işgali üzerinde dört ana karakterin yaşamına sunan bir kitap.
Kitaba kabaca bakıldığında: dört karakter, cinsellik, savaş, aşk görebilirsiniz ama bunun çok daha ötesi aslında harika betimlemeler harika akıcılık harika üslup.. böylesine bir kitabın incelemesini nasıl yaptım bilmiyorum ama ne desem de az kalır ki bunu okumadan bilemezsiniz. Son olarak sinemaya uyarlanmış ama filmiyle pek bağdaştıramadım film kesik kesik ve kitaba göre daha basit kalmış gibi her neyse kesinlikle ufkunuzu açacak ve sizi geliştirecek bir kitap olacaktır. İyi okumalar :)
Amerika' da dünyaya gelen ve orada ikamet eden yazarımız ABD Eyalet Üniversitesi'nde Psikoloji ve Danışmanlık alanında doktorasını yapmıştır. Bosna Hersek Savaşı sırasında savaşta zarar gören çocuklara psikolojik destek amaçlı bir araya gelen grubun liderliğini üstlenen Şekur, tasavvufla sonradan tanışmıştır. Gölgeler Koridoru ve Su
Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi çekip kendine, beni bağlayan
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
Elleri ta içimde o dev miydi
Etime bir alev değmişçesine
Nasıl da yakardı öptüğü zaman
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine..
Oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de
Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık
Avunmak... Kırık dökük anılarla artık
Kimbilir? o geceler yaşanmadı belki de...