Kolye dediğin toplu üretimi yapılabilen bir şeydir, ancak her insanın kalbi kendine mahsustur.
Bazen hikayenin bir sonu olmadan kaybolup gitmesinde bir sakınca yoktur.
ülkenin diğer ucuna taşınırken ekmek kızartma makinesini de yanımda görürdüm. Oh olsun sana. Şimdi bir daha nasıl kızarmış ekmek yapacaksın bakalım?
Her zaman kalbimin sesini dinleyeceğim!
Bana aşktan bahsettin ve her gün ufak tefek hediyeler verdin; bu da onlardan biri. Kalbin anahtarı. Başımı döndürdün; ama benimle yatmak istemedin. Ben ise aslında beni ne kadar çok sevdiğini ancak sen AIDS'ten ölünce anladım