Yalnızlık yumuşak, ipeksi bir eldir ama güçlü parmaklarıyla yüreği kavrar ve kedere boğar. Kederin dostu olan yalnızlık aynı zamanda ruhun yücelmesinin de yardımcısıdır.
Bence Halil Cibran sözcüklerle sevişiyor! Kelimenin tam anlamıyla! Ne çok betimleme ne de tatsız ve yavan cümleler. Evren gibi ölçülü, ruh kadar akışkan, köşesiz. Okunduğu ruhun şeklini alıyor.
Tavsiye ediyorum.
İyi okumalar.