Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan
Sicim yağmur taklidi
Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
Parmağıma düşen bir damla kandı aşk.
Küçük kıs
Ne ara bıraktım elini
Yalnız küçük kızı kendi haline bıraktım
Bunu nasıl yaptım
Kendi yaramı kendim kanattim
Günahlarımın bedeli mi ağır geldi
Yoksa günah işleme arzusu muydu
Tek kelime yazamamak
Akması içindekiler
Hem bana aksın
Hem bende biriksin taşsın
Beni affedebilir misin
Elimi uzatsam
Yeşil zeytin dalı
Kırmızı gül uzatsam
Tutar mısın
Bana yeniden güvenebilir misin
Elimi aynı korkudan kaçıp sığındığın gibi
Sımsıkı tutabilir misin
Arayış içindeki sulu gözlerinle
Kalbimi ısıtabilir misin
Saklandığın yerden çıkıp bana sarılabilir misin...
Bıktığım Şeyler ve Yeşil Fanila
Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan
Sicim yağmur taklidi
Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
Parmağıma düşen bir damla kandı aşk.
Seni sevince pazara çıktım sevinçten
Enginar aldım “süper enginarlar” diye bağıran adamdan
Oturup ağladım sonra, şaşırdın.
Bu “süper” oluşta canımı acıtan bir şeyler vardı.
Canımın acısıydın.
Ben bir tek o canı unutmamak için her şeyi hatırlamıştım.
Sevişmiştik. 
Didem Madak
Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan
Sicim yağmur taklidi
Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
Parmağıma düşen bir damla kandı aşk.
(DİDEM MADAK)
"İnci Küpeli Kızın" Gizemi ve Vermeer'i Anlamak…
"Kuzeyin Mona Lisa'sı" lakaplı İnci Küpeli Kız muhtemelen Johannes Vermeer'in en ünlü eseridir..
Tablo, tarih boyunca pek çok insanı büyüledi ve şu anda bulunduğu Hollanda'nın Lahey kentindeki sanat müzesi Mauritshuis'e benzeri görülmemiş kalabalıklar çekiyor.
Eser, kızın farklı duruşu, esrarengiz bakışı, renkleri
Bir söğüt ağacının karnına sırtımı vermiş oturmuşum bağdaşta
Yeşil saçlı bir Rapunzelin gölgesinde.
Sağ dizimde yenilince kurdunu çıkaran kıpkırmızı bir elma duruyor
Pamuk prensesin kandığı kırmızılıkta.
Buddha’nın ışıklarında izliyorum kıvrılan kurtçuğu
Işık kırmızı,kırmızı dur demek
Öylece duruyorum.
Üstüm başım toz-toprak,
Gözüm-gönlüm tüm çiçek,
Beyaz, sarı, kırmızı, yeşil.
Onu düşünüyorum;
Kimseden saklanacak gibi değil.
Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan
Sicim yağmur taklidi
Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
Parmağıma düşen bir damla kandı aşk. Didem Madak
Geyikli Gece
Halbuki korkulacak hiç bir şey yoktu ortalıkta
Her şey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı.
Ama geyikli geceyi bulmadan önce
Hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk
Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabani uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak
Bir yandan
Kırmızı bir aslanın cengiydi
Mavi parlak gökyüzünün dengiydi
Yeşil bendim
Kahverengi ise devrilişimin rengiydi
Doğduğumda Siyahtım,
Büyürken Siyahtım,
Güneşe Çıktığımda Siyahtım,
Korkunca Siyahtım,
Hastayken Siyahtım,
Öldüğümde Hala Siyahım...
Ve Sen Beyaz Çocuk...
Doğduğunda Pembesin,
Büyürken Beyazsın,
Güneşe Çıktığında Kırmızı,
Üşüdüğünde Mor,
Korktuğunda Sarı,
Hastayken Yeşil,
Öldüğünde de Grisin,
Sen Şimdi Bana Renkli mi Diyorsun ?
---Afrikalı Bir Çocuğun Şiiri,
2005'te Bu Şiir Dünyanın En İyi Şiiri Seçildi