Antik Yunan "Yeni Komedya"sının Nadide Bir Örneği: Huysuz Adam
"Anlaşılan bizi bir tek uğradığımız felaketler yola getirmeyi biliyor.” - Menandros
1. Menandros Kimdir?
Antik Yunan komedyasının önde gelen isimlerinden 
Menandros, M.Ö. 342’de Atina’da doğdu. Eski Yunan Komedyası olarak tabir edilen dönemin son temsilcisi ve aynı zamanda Yeni Komedya’nın kurucuları arasında yer aldı. Bir rivayete göre
Ulysses, yerel kırsal ile kozmopolit kent arasındaki çatışmayı, ara örnek Dublin eliyle çözüyor.
Sayfa 482Kitabı okudu
Okuduğum en ilginç anlatılardan biriydi. Anormal görülen intihar durumunun aslında duygu durumunda ne kadar normal olduğunu bahseden makale ve makaleye yapılan güçlü yorumları yer alıyor içeriği. 
Karl Marx ‘ın metinleri kitabın 1/3 ‘i kadar bile etmiyor. Geri kalan kısmı da bu 1/3 ‘lik bölümün değerlendirildiği metinlerle kaplı. Anlatıda 4 ayrı olay
Çağımızda dinin ayrcalıklı nesnesi “yoksulluk”tur. Yani din kapitalist toplumlarda kent ya da kırsal olsun yoksul kitleler üzerinde işleyen bir tertibat, proleterleştirişmiş, sömürgeleştirilmiş, ataerkinin cinsiyet farkına dayalı şiddetine maruz kalmış insan çokluklarından uyumlu öznellikler biçimlendiren bir iktidar oluşumudur.
Sayfa 55 - Pinhan Yayınları. 1. Baskı. Eylül 2019. Derleme.
Kendi günlük yaşamlarımız da, kolektif cinneti nasıl savunduğumuzu gösteren basit örneklerle dolu. Hızlı, daha hızlı arabalar imal etmek ve satın almak için milyarlar harcarken, bir yandan da hız limitini denetlemeye ve azaltmaya çalışıyoruz. Yeryüzünde yaşayabileceğimiz bir sürü yer olduğu halde o kadar sıkışıp kaldık ki, ne zaman yürüyüp ne zaman duracağımızı gösteren ışıklara muhtacız. New York’ta otopark sorunu yüzünden birbirini öldürenler bile var. Bu kolektif cinneti öylesine benimsemişiz ki, onun mantığı bir zekâ ölçütü bile sayılıyor. Bu yüzden, dünyadaki en yaygın zekâ testinde şu soruyla karşılaşıyoruz: “Neden kent içindeki arazi, kırsal araziden daha pahalıdır?” Bu çılgın kolektif düzenin rasyonalizasyonu, zekânın bir belirtisi sayılıyor artık.
Sayfa 57 - İletişim Yayınları
Sosyolojik Bilimkurgu Öykü Derlemesi: Geleceğin Toplumları
“Kurgubilim, geleceğin mitolojisidir. Bunun, mutlu bir mitoloji olmasına çalışılıyor. Dolayısıyla, kurgubilim, bilim ve teknolojinin yaşam vereceği heyecan dolu bir geleceğin umutlarıyla mayalanıyor.”
( 
Yalçın İzbul 'un önsözünden)
1990 yılında basılan ve içinde 9 adet öykü barından bu öykü derlemesi Cep Kitapları Yayınevi’nden çıkan 2. bilimkurgu
Kapitalizmin bıraktığı ve komünizmin ilk evresinde kat be kat çoğaltılan zenginlik sayesinde komünizm, yoluna tüm maddi ürünlerin müthiş bir bolluğuyla başlar. Geniş ölçekli planlama son derece başarılı olmuştur. Teknolojinin gelişimi öyle bir seviyeye ulaşmıştır ki, neredeyse her şey mümkündür. Boş araziler tarıma açılmış, kırsal bölgelerde bir yığın modern kent türemeye başlamış, büyük kentlerse yenilenmiştir. İletişim ve ulaşım sistemleri bugün sahip olduğumuz hizmetler kadar ileri seviyededir (Marx bu alandaki modern buluşları birebir betimlemez ama aklındaki, üç aşağı beş yukarı, bu yüksek gelişmişlik derecesidir). Fabrikalar çalışmak için keyifli yerler haline gelmiştir. Çalışma hayatında ise bir yandan iş saatleri şüphesiz daha da kısalmıştır. Öte yandan insanlar çalışmaya eşit zaman ayırmaya ve eşit ücret almaya alışmışlardır. Toplumun diğer alanlarındaysa gençlerin eğitimi, herkesin okullarda olduğu kadar fabrikalarda da eğitilmesi noktasına kadar ilerlemiştir.
Sayfa 56
Sonuç olarak, kapitalizm söylemsel olarak toplumsal eşitliği, demokrasiyi savunsa da toplumsal özgürlük toplumun kendi eyleminin ürünü olmalıdır. Ezilenler için, özellikle de kadınlar için kurtuluş olarak görülen intihar bireysel bir kaçış -ya da kurtuluş- olarak yorumlanabilir. Toplumsal yapının, bu bağlamda özellikle feodal ilişkilerin sürdüğü kırsal alanın baskıcı yapısının ya da varoşlar da yaşayan sınıfların kırsal kesimle kent arasına sıkışmış parçalanmış yarı-feodal yapısının, özgürleşmesine izin vermediği ve izole edilmiş yaşamı nedeniyle toplumsal bağlamda kendisini ifade edemeyen ve sorunlarını paylaşamayan genç kadınlar, toplumsallaşamadıkları için topluma karşı direniş biçimleri geliştiremezler. Toplumsal özgürleşme aynı sorunu paylaşanların örgütlenmesi ile olası olduğu için yalnızlaştırılan, toplumsal yaşamdan koparılan bireyler direniş biçimi olarak kendilerini yok etmeyi seçerler.
Kent ve kır arasındaki süreklilik de (kırsal alanların büyük oranda yerli köylü nüfusun hakimiyetinde oluşu, ve bu köylülerin kendine özgü kültürel gelenekleri, ve Webber'in sözünü ettiği ayllu benzeri toplumsal örgütlenme biçimleri) şehrin metabolizması açısından önemli bir unsurdu.
Sayfa 206 - bolivya örneği | şehrin metabolizması. | şehir bazı güzel insanlar doğururken bazılarını da sıçar
