Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Yükseliş Önderi Bir Aydın: Snelman
Daha Çar I. Alexandr’in sağlığında Fin kültürünü yükseltmek isteyenlerin
başına Snelman adında biri geçmişti. Bu nedenle bu kişinin hayatı ve
çalışmaları hakkında biraz bilgi vermekte yarar var:
Johan Wilhelm Snelman, 12 Mayıs 1806’da, Stockholm’da dünyaya gelmiş
ve 4 Temmuz 1881’de Danskarby’de vefat
Charlie Chaplin\'in Kızına Mektubu....
Sevgili kızım
Şimdi gece,Noel gecesi.Benim küçük kalemimdeki silahsız muhafızların hepsi derin uykuda.Kardeşlerin uyuyor,annende uykuya daldı.Ne var ki sen çok uzaklardasın;eğer şu anda şu dakikada fotoğraflarına bakmıyorsan kör olayım. Fotoğrafların burada masanın üzerinde kalbime en yakın yerde duruyor.Oysa sen neredesin?
Perdenin düğmesine bastım.Yavaşça katlanarak aşağıdaki yuvasına kaymaya başladı perde.Önce gri gök gözüktü.Sonra çok uzaklarda bir yerde, bej bir leke gibi belirdi güneş. Sanki beceriksiz bir ressam, elindeki kağıda önce sarı, tombul, neşeli bir güneş resmi çizmiş, sonra çizimini beğenmeyip, üstünü koyu renk boya ile kapatmaya çalışmış, ama tam da kapatamamış gibiydi. Işınları güçsüzdü, soluktu, yeterince aydınlatamıyor, ısıtamıyordu ama grinin çeşitli tonlarındaki bulutların ardında varlığını belli ediyordu, yine de. Bizim de ruh halimiz alabildiğine griydi. Bu iklimden bıkmıştık. Öğlene doğru yağmur indirir, sonra hava güzelce açar diyemiyorduk. Hele kış bir çıksın, güneş baharla birlikte yüzünü gösterir nasılsa diye umutlanamıyorduk. Yaz gelsin, bakın güneş nasıl da parıldayacak diye teselli bulamıyorduk. Aylar, mevsimler, yıllar geçiyordu, çiçekler soluyor, ağaçlar ölüyordu. Yaşlıların kemikleri daha fazla kırılıyor, bebekler daha geç yürüyordu. Saçlarımız, gözlerimiz, tenimiz parlaklığını kaybediyordu. Kalsiyum takviyeli gıdalarımızla açığı kapatmaya çalışıyorduk. Tüm yayın organları, günbegün kararan umudumuzu yeşertmek için yayın yapıyorlardı. Dünyanın tüm fizikçileri, güneşle aramıza giren Gökcisim'in yörüngesini değiştirmek için gece gündüz çalışıyorlardı. Güneşimizle aramızda kara kedi gibi duran o Gökcisim, bir gün çekip gidecekti elbette. Belki çok yakındı çözüm. Kapıdaydı. O an gelene kadar bize düşen, sanki güneş gökte parlıyormuşçasına yaşamayı sürdürmekti. Hayata tutunmaktı.
Öyle yapıyorduk biz de.
Sayfa 71Kitabı okudu
kış gelmiş kılıç gibi gelsin varsın
nasip almışız üşümekten yana korkumuz yok
ölçüsüz sevdi bu gönül dünyayı insanları
pulat gibi şarkılar yazdı hürriyet için
Sayfa 52Kitabı okudu
