Zaman zaman bu dünyada bir adam kalkar,
Şişinerek: İşte buradayım! der.
Kısa bir düş boyunca sürer zaferi,
Ölüm gelmiştir bile ve: İşte buradayım! der.
Ömer Hayyam
Uzun saçlar, kısa saça.
Hayaller sorumluluğa,
Gülmek sessizliğe dönüştü..
Ve de en önemlisi; bir çocuk, olgun bir adama dönüştü..🍂
Sf:494
"Ben artık bir kısa hikâye değildim. Bir romandım.
Daha da iyisi tamamlanmamış bir projeydim.
Bir sürü boş sayfam vardı ve hakkında yazmaya değecek bir hayat yaşayacaktım." 
Sonunda Ölecek İlk Kişi
Ela Oflaz
@arsestadvitam
·23 Nisan 02:22
"Kısa hikâyeler yazıyorum çünkü bende bir kısa hikâyeyim.
Keşke roman olsaydım.
Gece yarısına birkaç nefes kala, son bölümümün yaklaştığını biliyordum.
Valentino'ya baktım. Hayatımda daha çok sayfa olsa neler olabileceğini merak ettim."
Sayfa 67Kitabı okudu
-Neden ölüme bu kadar takmış durumdasın sence?
•Ben olsam 'takmak' kelimesini kullanmazdım.
-Sen ne derdin?
•Takmak fiilinin yargılayıcı bir özelliği var, değil mi? Sanırım 'kararlı' kelimesi daha iyi betimliyor durumu. Periyodik tabloda, alttaki elementlerin en sevdiğim özelliği ne biliyor musun?
Bazıları sadece saniyeden de
Her şey yapılabilir
bir beyaz kağıtla
uçak örneğin uçurtma mesela
altına konulabilir
bir ayağı ötekinden kısa olduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
Karşıma ne kadar da çok vazgeçmek bırakmakla alakalı şey çıkıyor. Çok değil daha 50 yıl önceki edebiyat bile vazgeçilememezlik üzerine kuruluydu. Ne oldu da insanlar artık vazgeçmeyi bırakmayı terk etmeyi iyileşme denen tuhaf hali üstün gördü. Hatta başarılı olmayı burada bile görüyoruz. En kısa sürede bırakabilene, acısını çekmeden atlatma
Hayat kısa
“Az kişinin ulaştığı bir noktada yaşama bağlanmayı isteyerek ölümlülüğü unutmak ne kadar büyük aptallık!”
Seneca
Alıntı
"De hele hafız;
İnsanın içine oturanlar,
Neden bir türlü kalkmak bilmiyor?
Hani ziyaretin kısa olanı makbuldü?
Kahve fincanının dibinde kalan tortular gibi,
Neden içimizde hep bir şeyler kalıyor?"
"Hâlâ bana güveniyor musun?" diyebildi.
Kısa bir an sessizlik oldu. "Her zaman." dedi Ahu en sonunda. Sesinde tereddütte yer yoktu.
Yangın büyüdükçe büyüdü. Göğüs kafesine değdi. Art arda üç araba daha patladı. "Gün ışıdığında göreceklerine iyi bak o zaman." derken uzağında kalan alevler keskin kahvelerin içinde parladı. "Bu gece olan her şey kalp kırıklıkların, bu savaşta kazanacağım her zafer artık senin için." Sesi net ve ilk defa kendinden bu kadar emindi. "Sana söz Ahu; her yeri kana bulasam dahi, bu cehennemden canlı çıkaracağım tek kişi sensin!"
-Bülbül Kapanı
