Kısa bir nefes şu sonlu hengameye...Samimi,içten bir öykü.
Şu mezar taşları diyorum, ne garip değil mi? Doğdun. Çizgi. Öldün. Ruhuna Fatiha. Hepsi bu yani ömür dediğin, iki tarih arasındaki o kısacık çizgi. Düşünüyorum da neler neler sığdırmışız biz o kısacık çizgiye:İki oğlan, beş torun, onca bahar, onca güz, bolluk içinde yüzdüğümüz, yokluk içinde kıs kıs kıvrandığımız demler, saçımızdaki aklar,
Sayfa 62
