Kisi kisiye tahammul edemeyen vakitlerde.
Rahim olan Allah’in nekadar sabirli oldugunun olup bitenlere kanitidir.
Size anlatılanlar ve gerçekler çok farklı
Halit b. Arfete anlatıyor: Bir gün Ömer’in yanındaydım; adamın biri geldi. Kendisi Sus bölgesinden Abd-i Kays denilen kabileye bağlıydı. Ömer ondan sordu: ‘Falanca kişi değil misin?” diye. Adam, ‘Evet’ dedi. Ömer başladı bastonla onu dövmeye. Adam sordu: ‘Suçum ne ya Ömer?’ Bu arada Ömer Yusuf suresinin başından ilk üç ayeti okudu, daha sonra adam da okudu. Ömer yine başladı dövmeye ve ona üç baston vurdu: ‘Sen üç ayet okudun, buyurun sana üç sopa’ dedi. Adam yine sordu, suçum ne diye. Ömer, ‘Sen Daniel’in kitabını bulunduruyorsun’, dedi. Adam, ‘Peki ne yapmam gerekiyor?’ diye sordu. Ömer, ‘Onu imha edeceksin, ondan hiçbir iz bırakmayacaksın’ dedi ve gerekçesini de belirtti: Ben de senin gibi bir ara ehli kitabın kaynaklarından kopya yapıp Hz. Muhammed’e götürüyordum. Kendisi benden, ‘Bu da ne ya
Ömer?’diye sordu. Ben de dedim ki, bunlar Tevrat’tan bazı kopyalardır; getirdim ki okuyalım, bunlardan istifade edelim, bilgimizi artıralım. O sırada baktım ki yüzü kıpkırmızı olmuş, çok bozulduğunu anladım. Artık namaz vaktiydi, ezan okundu. Camide herkes onun suratına bakınca çok kızgın olduğunu anladı. Bunun üzerine ona yaklaşıp ‘Hayırdır, bir yere baskın mı var, savaş mı var?’ diye sordular. O da bu olup bitenlere karşı bir açıklama yaptı. İşte bu yüzden ben Kur’an dışında herhangi bir belge bulsam kabul etmem diyor. Arkasından da uzunca bir açıklama yapıyor.
Sayfa 27
Bu yazar, sadece sonları kötü bitenlere merak saldığı için, okuduklarınız içerisinde ne annemin ne de babamın hikâyesini bulacaksınız. Ama o burada, bu kitabın yaprakları arasında, benimle beraber. Size onun kim olduğunu ima edeceğimi söylemiştim fakat bunda kararsızım. Öldüğünde öyle çok acı çekti ki, beni sevdiği günleri unutup acısının nöbetini tutar oldum artık. Onun adını hiçbir zaman ağzımdan alamayacaksınız; sanmayın ki, sizi meraklandırmak için böyle yapıyorum. Kalbimde tuttuğu yerin tek bir noktasını bile görseniz, ne demek istediğimi anlardınız. Yine de insanlar insanların acılarına akrabadır. Dilber Makbule'nin değil de, öldürülenin sevgilisinin sade hikâyesini dinlediğinizde, onun kim olduğunu hissedebileceğinizi biliyorum. Sizden tek bir isteğim var: Hissettiğinizi içinizde saklayın. İçinizde saklayın ki, iki kişi arasında olup biteni, sevmenin görgüsünden uzak sayısız insan öğrenmesin. Çünkü beylerin ipeği pazara düşünce rencide olur. Şu kadarını bilin yeter, dillerde dolaşan şu Dilber Makbule'nin dilinin altında öyle bir aslanın adı saklı kaldı ki, ne sarraflar ne tüccarlar ne de bey oğulları onun adını sakladığım yerde bir sivilce bile olamadılar.
Sayfa 125 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Çocuk Dünyanın her yerinde sınırsız hayal kurabilen dir
