'Ruh Hali'nden sonra ikinci defa buluşuyorum Kemal Sayar ile, açıkçası bu kitabı ile arafta kaldım.
Nadiren böyle ikilemde kalırım aslında, beğendim mi beğenmedim mi ? Bilemiyorum ...
Eser, yazarımızın en sevilen yazılarının bir araya toplanması ile doğmuş.
Galiba tam anlamıyla bana hitab etmedi şöyle ki çok yüzeysel buldum okuduklarımı.
Belki de derleme bir eser olduğundan, oturupta baştan sona müellifimizin tek kalemde yazdığı bir eser olmadığından bana hafif geldi. "Kişisel gelişim" kitaplarına dem vurdukça, aslında bu eserinde kendi kalıbı içinde klişelerle dolu geldi bana.
Yer yer altını çizdiğim satırlar oldu ama o kadar, daha fazlasını bekliyordum, daha vurucu kelamlar.
Tatmin olmadım yani ...
Sadettin Ökten ile diğer eserlerini okuduğum zaman belki de düşüncem yazar hakkında netleşir diye umuyorum bakalım.
Başka yorumlarda görüşmek dileğiyle,
Vesselâm