Oxuyun.
Kitabların 90 faizini türk dilində oxuyuram. Öz dilimizdə mütaliəyə ehtiyac duyduq da isə sadəcə tərcümə olmayanlara üstünlük verirəm.
Ölümündən 5 ay öncə yazıb bitirdiyi kitabı elə Şıxlının qələmiylə tanışlığıma vəsilə oldu. Ümumi bir süjet xətti olmasa da(elə düşünürəm), hər fəsil günümüzdə də aktual olan qeyri-sağlam münasibətləri tənqid edirdi.
Mənə xoş gələn isə, evdə valideynlərimin öz valideynləri, qohumları ilə olan münasibətlərini kitabdakı obrazların əlaqələrindən anlamağın oldu. Hər zaman rəhmətlik nənəmin bütün qohumlar arasındakı ağsaqqal obrazını düşünürdüm. Deyirdilər ki, onun sözü qanun idi. Kitabda da Güllü nənə eynən belə idi və bunun sayəsində bir xanımın bir ailədə kişidən necə daha hörmətli olmasını anlamış oldum. Tək maraqlı gələn məsələ bu olmadı, çox idi, sadəcə sadalasam bitməz.
Ən çox da toxunan o dövrdə azad fikirli, inkişafa açıq insanların Sovet rejimiylə məhv edilməsi oldu. Ən ağırı isə buların Sovetin iti, küçüyü olmuş içimizdəki qeyrətsizlər tərəfindən edilməsi idi. Yolda Fətullayev kimi...
Bəyənmədiyim tək hissə, qəhrəman kimi verilən Çapıq Əmrahın elm öyrətmək eşqiylə yanan müəllimi öldürməsi oldu. Günahsızca...
Bunun ən azı el-obanın qəhrəmanı olan bir qaçaq tərəfindən edilməsi düzgün deyildi.
Sevə-sevə oxudum. Çox da sevdim. Çünki elmi şəkildə bildiyim tariximlə bədii şəkildə tanış olmuş oldum. Düşünürəm ki, xarici ədəbiyyatların bir çoxundan, xüsusilə insanların yerə-göyə sığdıra bilmədiklərindən daha əla idi.
Ölən Dünyam 
İsmail Şıhlı
Murad, sən qanadsız mələksən♡
Kitab məni o qədər içinə çəkmişdi ki gecə saat 3-də bitirmişəm. İçində üç əsəri: "Qırmızı yaylıqlı qovağım mənim", "Köşək gözü" və "İlk müəllim" əsərlərini cəmləşdirib. Kitabı oxuduqca özüm o dövrü yaşamış kimi idim, sanki bu hadisələr mənim uşaqlığımda olub kimi hiss edirdim. 
Cengiz Aytmatov qələmini çox sevdim və oxuduğum son kitabı olmayacaq.
P.S.- kitabın tərcüməsi çox gözəl idi. Ümumiyyətlə "Teas Press " nəşriyyatından oxuduğum üçüncü kitabdır və hələ ki tərcümə tərəfdən heç bir çətinlik çəkməmişəm.
Tanımadığınız biri ilə liftdə qalmaqmı ? Özü də evləndiyiniz gün ?
B.Alkoç'u çoxdan oxuyuram və "Asansör" uzun müddətdir ki, oxumaq istəyib, lakin ərtələdiyim bir kitab idi. Çünki yazarın yarımçıq qoyduğum kitabları və ya kitab seriyaları olub, bu dəfə də elə olmasından çəkinirdim. Belə olmadığı üçün hal-hazırda " Özümlə qürur duyuram" deyə bilərəm :D.
Ümumən, kitabın mövzusuna, qəhrəmanlarına gəldikdə isə düşünürəm ki, geniş bir kadroya sahib kitab deyildi. Hadisələr bir neçə xarakter ətrafında dönüb dururdu. Baş rolların o yaşda olan davranış tərzlərini bəyəndim deyə bilmərəm, Atahanlı'nın o həddindən artıq relaxlığı, Nefes' in düşünmədən danışması və hərəkət etməsi mənə adətən cinnət keçirdə bildi. Yan xarakterlərə gələrsək, Tuğsan'ı sevdim deyə bilərəm, Aysel'lə olan ilişkilərini daha aydın və geniş şəkildə oxumaq istəyərdim. Kitabın bir çox yerlərində boşluqlar olduğunu düşünürəm, amma bu oxumamaq üçün yetərli səbəb deyil deyə qərarlaşdırdım. Ümumilikdə, kitabı 80% sevdim deyə bilərəm. Çox uzatmaq istəmirəm. Sadəcə, həqiqətən, " Bozuk asansörlerden uzak durmayın, belki gerçek aşkınız sizi orada bekliyordur!"
Beyza Alkoç
Asansör
Çoox Fədakar olmaqda bədbəxtlikdir!!!
DİQQƏT spoyler var!
Roman sevən biri deyiləm, amma bu kitab... 
Vəfa Hafiz ilə birlikdə oxuduğum kitab. Bu haqda söhbət edərkən, kitab seçimin Vəfanın seçiminə buraxdım, güvənirdim Vəfaya. Və elədə oldu, Vəfanın seçiminə əmin idim, çox möhtəşəm olan bu kitabı tövsiyyə etdi və birlikdə oxuduq. Vəfayla birlikdə oxuyurdum deyə bir başqa zövq verirdi kitab, məhz elə Vəfa ilə oxuduğuma görə bu kitabdan alıntı paylaşmadım, qısqandım çünki. Mənə elə gəlirdi ki, bu kitab ikimizə aiddir, buna görə paylaşım etməyə qısqanırdım:). Obraz olaraq Qulunu çox sevdim, aşiq oldum ona. Muradla Nuriyyəyə qaldıqda isə, məncə Nuriyyə çox fədakarlıq edirdi, Murad Səadətdən boşanıb Nuriyyə ilə evlənsəydilər daha xoşbəxt olacaqdılar, zatən indi fərqli insanlarla evli olub da, amma qəlbləri yenə bir birindədir. Nuriyyə Muradın uşağın bəhanə edirdi, amma uşaq sevgisiz ailədə böyüməkdənsə atasız böyüsə ondan yaxşı idi. Bəzən cütlüklər övladları üçün məcburi bir evin içində iki yad insan kimi yaşayırlar, amma boşansalar daha çox xoşbəxt olacaqlar, həmçinin uşaqlarda. Mənim üçün evlənməkdə, boşanmaqda xoşbəxtlikdir, çünki boşananda xoşbəxt olmadığın üçün boşanırsanki xoşbəxt olasan. Məncə Murad Nuriyyəyə bu haqda deyəndə, Nuriyyə öz sevgisini etiraf etsə idi, Murad çoxdan boşanıb Nuriyyə ilə evlənərdi və xoşbəxt olardılar. Sevgiləri nakam bitdiyi üçün isə müəllif İlyas bəyə qəzəbliyəm...
Unutma Mutlu Bir Hayat Çok Az Şeye Bağlıdır - Marcus AureliusErtürk Akşun · Destek Yayınları · 20202,763 okunma
Həyatımda oxuduğum ən gözəl kitablardan biri...
"Fərqlilik nədə idi? O özü üçün bilmək istəyirdi. Görəsən bu insanları kim pijamalılara və uniformalılara bölüb?" (Səh 102)
Uzun müddətdir oxumaq istədiyim və axır ki, oxuduğum o möhtəşəm kitab... 
John Boyne 
Zolaqlı Pijamalı Oğlan kitabı... Bu kitabı o qədər çox sevdim ki, o qədər mənə təsir etdi ki, bu kitaba bir təhlil yazmasam, özümü borclu hiss
