Sonunda seni de bitirdim Oblomov..
Sonunu az çok tahmin ettiğim için bir kaç gün seni elime almak içimden gelmedi.
Ama kaçınılmaz son geldi.
Okuyan herkeste ama herkeste mutlaka bir iz bırakman hiç şaşırtıcı değilmiş.
Eminim ki klasik okuyan çoğu okuyucunun unutulmazları arasına üst sıralardan girmişsindir...
En azından benim için öyle.
Okurken
Ne desem ne diye girsem cümlelerime gerçekten düşündüm. Öncelikle veda ederken içimin burkulduğunu hissettiğim kitaplardan olduğunu söylemeden başlamayayım. Bu kitap; ilişkilerini okurken en zevk aldığım, eğlendiğim kitaptı sanırım. Başlara dönüp bakınca ne kadar değiştiklerini (özellikle Akif) fark edebiliyorsunuz ve bu sizde bir sırıtmaya sebep oluyor. Diğer karakterlerin hikayelerini az çok okumak, aklımızda soru işareti kalmaması hoşuma giden şeylerden biriydi.
Her ne kadar zevk alarak okusam da hoşuma gitmeyen ufak şeyler de oldu maalesef. Son sayfalara yaklaşırken o kadar çok zaman atlaması yapıldı ki bu beni çok üzdü. Bazı sahneleri okumak bir şeyleri yerine oturtmakta daha yardımcı olacaktı bize ama okuyamadık. Bu kadar zaman atlanıp durması bir ara kitaptan beni koparmadı dersem yalan söylemiş sayılabilirim. Asıl ve benim için en önemli olay, kitabın son bölümüydü. Beklediğim gibi değildi. Daha farklı olmasını ummuştum. Böyle bir ilişkinin olması gereken sonu bu değildi diye düşünüyordum. Yine de son paragraf bu düşüncemi biraz olsun azalttı ama çok kırık bir şekilde birkaç dakika boşluğa bakmamı engelleyemedi.
Bahsettiğim birkaç kısım dışında gerçekten gerek yazarın dili olsun gerek sahneler olsun en sevdiğim MBS kitabı bu oldu. Aralarındaki saygı ve sevginin çoğu insana örnek olmasını umuyorum. Elveda diyelim o zaman bu naif çiftimize :'')
Oncelikle herkese ıyi okumalar
Yeni bir kitap incelemesi ile birlikteyiz ozellikle polgarakitaplar in tavsiyesi ile basladigim serinin ilk kitabi bicagin kendisi
Taht oyunlarindan sonra ona yakin bir seri arastirmam neticesinde polgarakitap in onerdigi bicagin kendisi nasildi acikcasi taht oyunlari ile arasinda cok fark var bunu net olarak soyluyeyim
Bicagin kendisi ise benim icin bambaska bir evrendi nerdeyse kitaptaki her karakter kotu yaptiklari iylikler bile kotulukten geciyor bence serinin ilk kitabi oldugu icin daha cok bize evreni ve karakterleri tanitmak icin bir giris bolumuydu ve kitabin sonunda asil olaylarin ve bence asil hikayenin baslangici olarak bitti
Bunun haricinde kitabin gectigi evren vede karakterler ile gayet guzel yer yer bana taht oyunlari tadi veren bir kitapti en sevdigim karakter glokta oldu
Fantastik kitap sevenler icin tavsiye ederim
Arti yonleri : kitabin gectigi evreni yazar iyi olusturmus ozellikle glokta karakterini cok sevdim uzatilmis yerler olsada yuksek tempolu ve macerasi ile gayet guzel bir kitapti
Eksi yonleri : serinin ilk kitabi oldugu icin yazar bize daha cok karakterleri ve ortami tanitmak icin bazi yerleri biraz uzatmis buda yer yer tempoda dususlere sebeb olmus yazar asil olaylara ikinci kitapta baslamak istemis sanirim
Son soz tesekkurderim POLGARAKİTAP
Kitapla ilgili düşüncelerim ve bana hissettirdikleri tazeyken bunları yazıya dökmem akıl karı olacak sanırım. Kitabı bitireli yarım saat ya olmuş ya olmamıştır ama etkisi hala sürmekte. Sonu ile şaşırtan bir kitap sanmayın sakın. Daha çok uzun bir yolculuk, uzun soluklu bir film izlemek gibiydi. Ben genelde gerek filmlerde olsun gerek kitaplarda,
Şüphe, müthiş bir şey!... Allah'tan başka her şeyden şüphe... Gördüğün, işittiğin, kokladığın, tattığın, dokunduğun her şeyden şüphe... Emniyet hissini aldığın her şeyden şüphe.
