Kitabın ilk sayfalarından itibaren parağraflar arasında boğuşuyorum adete savaşım halindeyim.Bazen bazı cümlelere, kelimelere, tanımlamalara takılıyorum;
Diyorum ki: bu cümlenin bu parağrafta, şu kelimenin bu tümcede yeri var mı? ya da olmalı mı? Ne anlam taşıyorlar ?
Siliyorum zihnimden yazıları.
Başla parağrafı yeni baştan oku ve bitir.
Bu kitabı okumadan önce kapitalizm ve sosyalizm benim için pek önem taşımazdi ilgimi çekmezdi. O zamanlar asıl düşüncem: "kapitalizm halkın bi kısmını sömürürken komünizm tümünü sömürür". Yanı kapitalizm olumsuz yönlere sahip olsa da olumlu yonleri de var diye düşünüyordum. Aynı şey komünizm için de geçerli idi olumsuzluklar ve olumlu yönler de var. Bu kitaptan sonra kapitalizmde olumlu duran çoğu şeyin olumsuzlukları gizleyen bir perde görevi gördüğünü farkettim...
Sehir merkezine çıktığımda etrafıma her baktığımda kapitalizmi tüm çıplaklığıyla anlamaya başlıyorum. Arkadaşlarla konuşurken bile istisnasız her seferinde kapitalizmin başka bir dehsetligiyle karşılaşıyorum... Yemek yerken, ders çalışırken vs. Vs. Her seferinde aklıma başka bir haksızlığı geliyor...
Kitaba başladığımda normal bir roman edasıyla başlamıştım ama 2-3 bölüm sonra ağır agir okumaya karar verdim; sindire sindire. Benim acimdan kötü olan kitabı okurken bayram tatiline gitmemiz, misafirlikler, hazırlıklar falan derken kitabı zar zor bitirebildim.
Not: yorumun her paragrafı farklı zamanlarda yazdığım için kopuk bir yorum oldu ama kitabı okumakta kararsız olanlar benim yorumu okumayı bırakıp derhal kitabı okumaya başlamalılar... Bu arada kitabın 1900'lü yıllarda yazıldığını bir yerde okumasam "birkac yil once yazilmis bu kitap son zamanları en iyi tarif eden kitaptır" diye reklamını yapacaktım...
Kitabın ilk sayfasından son sayfasına kadar 3 ana karakterin öyküsü sürükleyici bir yapıda.Son 60 sayfada olayın kimin etrafında çözümleneceğini bilseniz de sıkılmadan okumaya devam ediyorsunuz. Olumsuz bir eleştiri olarak ise; kitapta yer alan bazı aksiyon sahneleri o kadar kuru şekilde anlatılmış ki bazen paragrafı okuduktan sonra geri dönüp aynı paragrafı sindirerek tekrar okuyabiliyorsunuz. Okumak isteyenlere tavsiye ederim.
Kitle hareketlerini neredeyse en iyi açıklayan kitap diyebilirim. Yazar fanatikliği, bir insanı anatomik açıdan inceler gibi incelemesiyle , kullandığı akıcı dil, verdiği pek çok örnekle bu karmaşık konuyu açık hale getirmiş. Özellikle kitabın son paragrafı iyi ki okumuşum hissi yarattı.
Kitap hakkında içeriğinden önce, fiziksel alt yapısı ile ilgili bir kaç söz etmek isterim;
Yayın evi olarak çok kötü bir baskı olduğunu, adeta korsan yayın denebiliçek kalitesizlikte bulunduğunu belirtmek isterim. Okadar çok baskı - dizgi hatası, var ki okumanın zevkinin içine ediyor adeta. Son sayfalarda ise artık bu zirve yapmış vaziyette.
Aşkın, cesaretin ve masumiyetin buluştuğu kitaptır; “Zeliş”.
Ercan Kesal’in son zamanlarda verdiği bir röportajında okuduğum bu satırların özellikle son cümlesi bugünün bazı gençlerin kitap ve edebiyat anlayışını çok iyi tarif ettiğini düşünüyorum. Olduğu gibi aşağıya alıyorum alıntıyı; “… Bu kadar aynileşmek, düzensiz bir vasatın esiri
