Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
456
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
#okudumbitti Kan Damlası | Mehmet Rauf
Selamlar, iki ay önce serinin başlangıç kitabını okuyup yorumlamıştım, arayı soğutmadan devam kitabını da okuyalım dedim. Kitabın baş karakteri yine bizim Doktor Şakir Feyzi. Diğer kitaptaki karakterlerin çoğu yok ve yeni karakterleri eklenmiş. Olaylar, karakola gelen bir telefon üzerinden ilerliyor, arayan kim mi? tabi ki Suzan Hanımla evlenip, çocuklarıyla köşkte yaşayan Şakir Feyzi. Evin sütannesi Sıdıka Hanım' ın boğazının bıçaklanıyor, elinde numara 1 yazıyor. Bir cinayet olduğunu sanıyorsanız yanılıyorsunuz aynı gün ve yakın saatlerde bir cinayet işlendi, işleniş şekli de Sıdıka Hanım' ın cinayetiyle birebir. Bu işlenen cinayetin en önemli ayrıntısı ise öldürülen kişinin kendi kanıyla alnının ortasına iz koyulması. Cinayetler kulaktan kulağa hatta gazetelere manşet olur. Durum böyle olunca bizim Şakir Feyzi dedektiften yardım alır, görevi üstlenen şahin gözlü Hayret evde bir odada kalmaya başlar. Hayret' in evde olduğunu yalnızca Doktor Şakir bilir. Eve beklenilen kişiler geldi mi dersiniz? Tabi ki geldiler ama bir kişi eksik olarak. Hayret durur mu hemen onun peşine düşer.. Son sayfadaki betimlemeler, olaylar inanılmazdı.
Kısa bir zamanda okunup bitecek cinsten, okunurken sıkmaz. Benim severek okuduğum kısa bir seri oldu. Türk Edebiyatı aşkımı bilen bilir, o yüzden serinin kalan kitaplarını okumaya devam.. Sizler Bu seriyi okudunuz ya da Mehmet Rauf kitaplarına aşina mısınız?
Tehlike bizim her anımızda, her hareketimizde alnımızın karşısındadır.
Yürüyorum demekten maksadım, adım atıyorum demek değildir. iş görüyorum ve sonuna yaklaşıyorum demek istiyorum.
Mehmet Rauf
Hep kendi yeraltımıza gömülüyoruz. Belki de kendi yalnızlığımızda boğuluyoruz. Bazı kitaplar vardır içinde kendimizi buluruz. İşte o kitap 
Yeraltından Notlar . Çünkü yazarı Dostoyevski. Her kitabına mükemmel dokunuşlar yapan o güzel insan ... Gelelim bu güzel kitabımıza; karakterimiz 40 yaşlarında kendi iç dünyasında boğulan isimsiz birisi. Bu örnek birçok kitapta karşımıza çıkar. Benim ilk aklıma gelen 
Beyaz Gemi oldu. Kitap iki bölümden oluşmakta. Yeraltı ve notlar. Yeraltı denilince hepimizin aklına az çok bir şeyler gelir ama o yeraltı değil. En büyük yeraltımız beynimiz. Olay örgüsü olmadığı için ara ara ilerlemeyen sıkan yerler oldu ama ikinci kısım yani notlar kısmını okuduğumuzda o karmakarışık gelen yerler boşlukları dolduruyor, yerlerine yerleşiyor. Karakterimiz her şeyden korkuyor. Yaşamak istiyor aşık olmak istiyor ama korkuyor. Aslında kendimize ördüğümüz en büyük duvar korkularımızdır. Korkusundan sevgi ne demek onu bilmiyor sevgi duygusu nefrete dönüşüyor. Sebebi ise çocukluğunda asla sevgi görmeyip hep dışlanması. Yine güzel bir kitabın sonuna geldim. Adım adım hedeflerime yaklaşıyorum bu beni çok mutlu ediyor. Tavisye edilir keyifli okumalarr
