Kitabı okurken çoğu yerin altını çizdim ve üzerine düşündüm. Hala da düşünüyorum.
Yaşlı adam ve Genç adam konuşmalarında kendimi en çok yaşlı adama benzetmiş olmam ayrı zevk verdi. :) Kitapta insana makine muamelesi yapan yaşlı adam ; cesaret,merhamet, sadakat, yardımlaşma gibi duyguların aslında sadece isim olup bir değeri olmadığını verdiği örneklerle yüzümüze bambam bamm yapıştırıyor. Çoğu örneği iç karartıcı ve iğrenç geliyor insana. Aslında zamanın da düşündüğüm ama kendime yediremediğim bir çok konuyla yüzleşmiş olmanın verdiği tedirginlik de var mutlulukta :) Genç adamın sorduğu sorular aslında her insanın gizliden gizliye vicdanıyla konuştuğu ve yüzleştiği sorulardı. Zaten kitabın amacıda buydu. Bu yüzden bu bölüme kadar tek nefeste okudum.
Sonraki bölümlerde açıkçası aynı tadı alamadım. Keşke kitap hep bu ikilinin sohbetiyle devam etseydi dedim, ama yinede diğer bölümlerde de aşırı tetikte olan cümleleri bulabiliyoruz.
Sadece ilk bölüm " insan nedir? " için bile alınıp okunması gerek diye düşünüyorum :)
Şimdiden okuyacak okurlarıma sesleniyorum. :) Dikkatli okumalar :*
