Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Küçük gözüken ama aslında asonucları büyük olan seyler
Öncelikle merhaba ben 
Beni Bul kitabını bitirdim. İncelemesini daha sonra paylaşacağım fakat minik bir konuya ses getirmek istiyorum. Bir insan hayvanlara nasıl eziyet cektirebilir veya bir insan nasıl bir akrabasını bir hayvan, bir denekmiş gibi kullanarak ona ilaçlar ıcirip zihnini boşalttırarak ona nasıl eziyetler edebilir. Bunakri geçiyorum ve
Neriman Abla, Meral ve Seher… üç farklı kuşağın kadınları. Ortak noktaları 
Körburun , farklılıkları ise yaşadığı toplumsal olaylar… 1950-1990 yılları arasını anlatan roman aslında 50’li yılların öncesine de değinerek Türk siyasi hayatı, darbe dönemleri, Türk-Rum ilişkileri gibi konular perspektifinden bir adada yaşayan vatandaşları ve hayatlarını adeta gözümüzün önünde canlandırmaktadır.
Hikmet Hükümenoğlu ‘ndan okuduğum ilk roman olan Körburun, etkileyici yazımı, karakterlerin gerçekliği ve olayları ele alış biçimiyle okuyucu içine çekmektedir. Elimden bırakamadığım kitabın büyüsünü bozmamak adına uzun uzun anlatmıyorum sadece mutlaka okumanızı tavsiye ediyorum.
Biraz yıpranmış bir fotokopiyi elindeki kitabın arasından çıkartarak uzattı. Hemen tanımıştım yazımı.
" . . . Böyle olmayabilirdi demenin hiçbir anlamı yok biliyorum. Ama böyle oldu. Böyle oldu ve müjdeler olsun, arkadaşlara da söyle, ben yavaş yavaş ölmeyi öğrendim. Boğazlı kazak ve kocaman bıyıklarım la dünyaya meydan okuduğum o günlerden, hınk gülümsemeleriyle yüreğimi kanatan, şimdi uzaklarda, artık kucaklayamadığım, ayrılığın planlarını sessizce ezberlediğim solgun bir kız kaldı. Ve o çanta, hep içimi sızlatan.
Başını öne her eğişinde gençliğimi, yanağını öpmek için uzandığımda Ankarayı ve ellerini koynunda kavuşturup her susuşunda Istanbul'u anlatan o kızdan, şimdi sıkıntılı bir yağmur, içimi ürperten bir kasım soğuğu ve söylenmemiş onca şey kaldı. Benden çok uzaklarda ve ne yazık, hep bana dair. Beni anlıyorsun değil mi? Ne kaldı bana çaresizliğimden başka, nereye gidebilirim, ne yapabilirim? Artık akşam kendini dayatıyor.
Mektupların hiçbir hükmünün kalmadığı, hesap numaraları ve randevuların ezberlendiği soğuk akşamlar ve her seferinde yıkayıp kendimi alkolle, yaralarımı yaladığım o telef anlar. Bana yalnızca bunlar kaldı. Evet, artık akşam kendini dayatıyor ve ben çok yaşlandım. Ama müjdeler olsun, arkadaşlara da söyle, yavaş yavaş ölmeyi öğrendim ... "
Kitap için öncelikle yazara teşekkürler, aslında kitapta anlatılmak istenen üzerinde durduğu detaylar önemliydi fakat bazı yerler fazla uzatılmış bana öyle geldi en azından birde bu yüksek puana göre beni çok tatmin etmedi kitabın yazımı. Çünkü kitapta konuşulan sohbetler bile tekdüze ilerliyordu. Odak noktanın tek bir kişinin ağzından anlatımını da pek güzel bulamadım. Genel anlamda beklentimin altında kaldı.
Kitabı okurken ay çöreği kitabı geldi aklıma sürekli veya nasıl desem her yıl çıkan yaz dizileri gibiydi. 
Kimsesizler Matemi
