Mavi Köpeğin Gözleri, Gabriel Garcia Marquez'in 1947 ile 1955 yılları arasında kaleme aldığı 14 öyküden oluşan kitabı. Ancak kitap 1972 yılında yayınlanmış. Bundan da yazarın eserlerini iyice demlendirdikten sonra gün yüzüne çıkarmayı tercih ettiğini anlıyoruz.
Marquez eserlerinde metafiziği kullanmayı seven bir yazar. Bu kitaptaki öykülerin çoğunun ortak noktası ise ölüm teması. Özellikle çocuk yaşta ölümler ve ölenlerin hala dünya üzerindeki algıları, yazarın en önemli ilgi alanını oluşturmuş. Yine zamanın duruma göre akışkanlığı, duruma göre durağanlığı, göreliliği üzerine derin bir hayal gücüyle karşılaşıyoruz öykülerde. Marquez zamanla oynamayı seviyor.
Kurgu hikayeciliğini daha tercih eden birisi olarak, çok akıcı bulduğum hikayeler olmadı. On dört hikayenin içinden en fazla "Saat Altıda Gelen Kadın"ı beğendim. Yine "Macondo'da Yağmuru İzleyen İsabel'in Monologu" ve "Natanael'in Ziyareti" isimli öyküleri de etkilendiğim öyküleri oldu.
Çok akışkan ve sürükleyici öykülerle karşılaşabileceğinizi söyleyemem. Öykülerin çoğu, yoğun bir odaklanma ve algılama süreci talep ediyor. Örneğin bir otobüste, işte öğle arasında okunabilecek öyküler değil. Daha çok günün çekildiği, sessizliğin egemen olduğu akşam vakitleri için uygun bir kitap. Marquez'in yazarlık serüvenini takip etmek ve Latin Edebiyatını tanımak için önemi bir eser olduğunu düşünüyorum. Okumanızı tavsiye ederim.
