Antik Çağ’da, Yunanca’dan başka dil konuşanlara «Barbar» denilmekteydi. Bu deyim, Orta Çağ’da da kullanılmıştır. Orta Çağ’da, Batılılar, yerlileri başsız, yılan ayaklı, tek gözlü, ağızsız, taşlara ve şeytana tapan garip masal yaratıkları gibi kabul ediyorlardı.