11. Peron

Gökhan Duman

11. Peron Gönderileri

11. Peron kitaplarını, 11. Peron sözleri ve alıntılarını, 11. Peron yazarlarını, 11. Peron yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bazı aileler vardı hani, çok önemsenmezdi. Ama her bayram kapınızı çalar, az oturup giderdi. Biz işte o aileydik.
...Mektubun arka sayfasında küçük bir el izi fark ediyor. Oğlu Hasan'ın eli olmalı. Annesi kağıdın üzerine koyup etrafını kalemle çizmiş. "Babası bak nasıl da büyüdü oğlumuz." diye bir de not yazmış. Dokunuyor İbrahim, çocuğunu, eşini hissetmek için dakikalarca dokunuyor. Bir tek o değil, bir zaman sonra memleketten gelen birçok mektup eşlerin ya da çocukların el izlerini taşıyacak. Nasıl başladı bu hoş gelenek? İbrahim diğerlerine anlatınca mı?
Reklam
200 syf.
·
Puan vermedi
Kitabın akıcı bir dili var öncelikle. Eğer bir diaspora kitabı okumak istiyorsanız, tavsiye ederim. Zamanında Türkiye'den Almanya'ya işçi olarak göç eden insanların yaşadıkları sıkıntıları, iç çatışmalarını, kaygılarını, özlemlerini çok rahat empati yaparak anlayabiliyorsunuz. Diaspora kültürünü anlamanıza da katkı sağlayan güzel bir kitap. Emeğe sağlık:)
11. Peron
11. PeronGökhan Duman · Vadi Yayınları · 2018362 okunma
‘’O zamanlar tek firma vardı, o götürüyordu cenazemizi memlekete. Ama hafta sonu kapalıydı. Biz de ne yapalım, inşallah hafta içi ölürüz diyorduk.’’
‘’Bazı aileler vardı hani, çok önemsenmezdi. Ama her bayram kapınızı çalar, az oturup giderdi. Biz işte o aileydik. ‘’
Sayfa 126Kitabı okudu
İşçiler istasyonunun düzenini bozmamalı, şehre karışmadan hızlıca alt kata alınmalı. 11 numaralı peron bu iş için biçilmiş kaftan.
Reklam
Eşim 'Almanya'ya gidiyorum' dediğinde hiç ses etmedim. Adını ilk defa duyuyordum. 'Yolculuk trenle 3 gün sürüyor. ' dedi o an anladım. Demek benden bu kadar uzağa gidiyordu.
“Zeliha uzun zamandır akşam mesaisine gidip geliyor. Denk gelemiyorlar evde. İbrahim bugün bunu dert etmeyecek. Oysa daha dün Siemens’in kapısında birbirleriyle ayaküstü hasret gidermişlerdi.”
Sayfa 158Kitabı okudu
Dönmeyeceğimi anlayınca memleketten bir fidan ve biraz toprak getirdim. Berlin'de bir parka diktim. Şimdi onun gölgesinde yaşlanıyorum.
Sayfa 133 - Vadi yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Yıllardır sakladığım, Türkiye'deki evim için aldığım eşyaların hepsini bir gün paketinden çıkarıp kullanmaya başladım. Nasıl olsa dönmeyecektik. Artık onlar da benim gibi eskiyebilirdi.
Sayfa 133 - Vadi yayınlarıKitabı okudu
780 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.