1843-46 Marx´ın klasik iktisatçılarla ilk tanıştığı yıllardır; bu süre içinde Marx, burjuva iktisadının kavramlarını burjuva iktisadına karşı kullanmak diye tanımlayabileceğimiz bir yöntemle uzun, bir kısmı kaybolmuş defterler doldurur. 1844 El Yazmaları burjuva politik iktisadını ve burjuva iktisat sistemini eleştiren "genç" Marx´ın ilk iktisadi araştırmalarının müsveddeleridir.
Marx 1844 Elyazmaları'nda paranın iktidarının her değeri aksine döndürdüğünü söylerken, ilkin "sadakati sadakatsizliğe çevirir" diye başlar saymaya: "Aşkı nefrete, nefreti aşka, erdemi fenalığa, fenalığı erdeme…" diye devam eder. 1932 yılına kadar yayımlanmayan bu müsveddeler ücretli emeğin insanı nasıl yabancılaştırdığının ele alındığı olgusal bir analizdir. Metin boyunca Rousseau´nun, Feuerbach'ın, Proudhon'un, Hegel´in etkilerini takip ederken, Marx´ın klasik iktisatçılarla (Adam Smith, Ricardo, Sismondi, Say...) yürüttüğü tartışmaya
da şahit oluruz.
Sosyal bilimci, tarihçi ve devrimci olarak hiç kuşkusuz en etkili sosyalist düşünür olan Marx´ın fikriyat evrimini gösteren ilk çalışmalarıdır 1844 El Yazmaları.
Karl Marx, 
Georg Wilhelm Friedrich Hegel diyalektiğinden daha radikal sonuçlara varır. Hegel yabancılaşmayı teoloji düzeyinde tutarken Marx; "Din halkların afyonudur." fikriyle dini dışlar, yabancılaşmaya pratik ve sosyal bir konumdan bakar.
Marx
