19. Yüzyıl Felsefesi
Emel KoçSözler ve Alıntılar
"Her güzel resim, her halis şiir, resmettiği ruh halinin damgasını taşır."
"Nietzsche'ye göre filozoflar akla daima metafizik dünyanın bir parçası olarak inanmışlardır. Bu suretle Batı uygarlığı entelektüel bir tavır sergilemiş, yaşama içgüdüsünü göz ardı etmiş, düalist bir dünya görüşü benimsemiştir. Bu ise duygu ve içgüdülerden soyutlanmış aklın yüceltilmesine ve onun diğer yetilerin bastırılma aracı olarak kullanılmasına neden olmuştur."
"Nietzsche, dünyayı metafor yoluyla bir metin gibi düşünür. Metin bitip tükenmez ve aynı metin sayısız yoruma imkan verir. Metnin ortaya koyduğu anlamların zenginliği ve sürekli değişimleri nedeniyle o, metnin bulanıklığını belirtmek üzere kaos kavramını kullanır ve dünyanın "ezeli bir kaos" özelliğine sahip olduğuna dikkat çeker. Kaos, sistem ya da dogma olmak isteyen her yorumun yenilgiye uğrayacağı, her şeyi açıklama arzusunun sonunda dünya metnini tamamen okunmaz hale getireceği anlamına gelir. "
"Kalıcı bir iç sıkıntısı hali, yangın, saldırı ve bulaşıcı hastalık korkusu, Schopenhauer için herhangi bir tehdit unsurunun olmadığı durumlarda bile gizli bir endişe kaynağı olabiliyordu. Korkular, kötü hayaller musallat olmuştı ona. Pipolarını kilitli tutuyor, başını berbere emanet edemiyor, başucunda içi mermi dolu tabancayla yatıyor, gürültüye tahammül edemiyordu. "
F. Nietzsche
Ona göre fakirleri, hastaları, zayıfları ve sefilleri korumaya çalışarak cesaret, enerji, tutku, iktidar iradesi gibi erdemlere rağbet etmemesi hatta onlara hınç duymasıyla Hristiyanlık, her çeşit çöküş ve gerilemenin kaynağını oluşturur.
Sayfa 444 - NobelKitabı yarım bıraktı