Bu çalışmanın amacı, Osmanlı Modernleşmesi’nin iki ana eksenini oluşturan “resim” ve “edebiyat” alanlarında ortaya konulmuş eserlerden hareketle, onların yapıldıkları dönemin ruh ve zihniyetini anlamağa çalışmaktır. Bir yandan siyasi yapı İmparatorluktan Cumhuriyete dönüşürken, sosyal ve kültürel yapıda da 17.yy’dan 20.yy’a kadar devam edegelen ve Tanzimat sonrasında hızlanan değişimin 1914-40 arasına nasıl yansıdığı, konumuz açısından ve “Gerçekçilik” ışığı altında incelenmiştir. Bu süreçte Batı tarzı resim ve edebiyata geçişi hazırlayan etmenlerle, bunların dönemin sanatçıları tarafından nasıl algılandıkları ve eserlerinde nasıl ortaya çıktıkları belirtilmeğe çalışılmıştır. Çalışmanın ağırlık noktasını resim sanatımız oluşturmaktadır. Bu sanatsal alt üst oluş sürecinde genel bir fikir versin diye, resim sanatımızın 1940’lardan sonraki seyri de özetlenmiştir. Böylece, sürekli bir devinim ve yenilenme içindeki resmimiz ve ressamımızın bugünkü durumu ortaya çıkacak; tüketime alıştırılmış 21. yüzyılın insanına hitap eden bugünün sanatçısının, sanatı niçin “bir mizaç sorunu”na indirgediği daha kolay anlaşılacaktır diye düşünüyoruz. Edebiyatçı kimliğine sahip Hatice Bilen Buğra’nın, resim ve edebiyat konusuna dair olan bu bilimsel çalışmaya da emek vermiş olması, elinizdeki esere ayrı bir kıymet kazandırmıştır.
