26 Yazardan Tek Bir Hikaye: Adalet (Sen Uyuyabilirsin Ama Vicdanın Asla)

26 yazarın yazdığı bir kitap ve her yazarın kendine özgü farklı yazım şeklinin olduğunu bu kitapta çok daha iyi anlıyorsunuz. Usta yazarlar ve süper hikaye ama daldan dala atlar gibiydi. 26 yazar olduğu söylenmese belki de farketmeyecektik farklı tonları bilemiyorum. Genel olarak ortalamanın üstünde diyebilirim

SEN UYUYABİLİRSİN AMA VİCDANIN ASLA!
26 yazarın beraber yazdığı fakat başlıklar olmazsa kesinlikle fark edilmiycek bir kitap. Kurgu ve geçişler muhteşem. Ayrıca bu kitaptan gelen ( yazarların parası dışındaki ) tüm para kanser vakıflarına bağışlanıyor. Kessinlikle herkesin kitaplığında olması gereken, herkesin okuması gereken bir kitap. Şiddetle tavsiye ederim.

Ve ben bunu Tess Geritsen 'la tanıdım :-))

Yirmi altı yazarın bir araya gelip bir roman yazması bir kişinin roman yazmasından kat kat daha zor ama bu yazarlar zoru başarmış ve akıcı bir roman ortaya koymuşlar. Ayrıca bu kitabı önemli kılan diğer noktada yazarlara yapılan ödemelerin dışında elde edilen karın tamamı Lösemili kişilere hizmet veren bir vakfa bağışlaması, güzel amaç ve özgeri ile hazırlanmış hoş bir roman.

3 kişi bir araya gelip aynı konu hakkında düzgün bir şekilde derdini anlatamazken, polisiye dünyasının en başarılı 26 ismi bir araya gelerek, devamlılık konusunda gerçekten çok başarılı bir kitap ortaya çıkartıyor. "uyum" dedikleri bu olsa gerek.

Puanım aslında 5'ti ancak gelirinin bağış olarak kullanılacak olması takdire değer.

26 yazar bir araya gelip, bir kitabı nasıl yazabilir ki? Kitabın kapağını ilk gördüğümde ve sonrasında bu soru zihnime takıldı ve okuyup görmek istedim. İki yazarın bile ortak kitap çıkarması bana hep şaşırtıcı gelmiştir, bir kitap sadece bir yazara ve onun düşünce dünyasına ait gibi hissederim hep.

"İnsanın hayatta yalnızca tek bir şansı olurdu ve kendisine sunulan bu şansa dört elle sarılması gerekirdi."

Kitabı dışı ile yargılayacak olursak, kitaptan etkileyici bir polisiye çıkabileceğini düşünmüyordum ama yazarların arasında kitaplarını severek okuduğum kişiler de olunca merakım arttı. Her yazar ayrı bir bölüm yazmış ve hepsi bir araya gelince hikaye de kopukluk olmuyor, bu yönden takdire değer bir iş çıkmış. Özele inecek olursak;

"Her şeyden uzaklaşmak ve olanları unutmak için çok çaba sarf ettim ama aslında hiçbir zaman unutmuyorsunuz, sadece yaralarınızın üzerini bir doku kaplıyor ve hayatınıza devam ediyorsunuz."

Kitabın konusu ve ilerleyişi fena değildi, her karakterin penceresinden olayı okumak ve çeşitli açılardan bakmak kitaba yakışmıştı. Kitabın sonuna kadar da bir gizem hakimdi, bu da sizi hikayenin içinde tutmak için iyi bir sebep. Ancak kitapta her şey ortalama seviyede idi, cinayet ve plan güzel ama şaşırtıcı olmaktan yoksun, yazar üslupları ise birbirinden farklı olduğu için bölüm geçişleri ya da aynı karakteri farklı yazarlardan okumak kitaptaki bütünlüğü zedeliyor.

"Hayattaki hiçbir şey basit değildir."

Genel olarak değerlendirecek olursam, ben 26 yazarın çalışmasından daha iyi bir sonuç beklerdim, bir polisiye roman olarak tatmin edici bulmadım. Ancak konu bütünlüğünün sağlanması ve kitabın akıcı bir şekilde yazılmış olması da sıkılmadan bitirmenizi sağlıyor. Kitaba kötü diyemesem de iyi diyemem, okusanız da okumasanız da bir şey kaybetmeyeceğiniz kitaplardan. Şuna da değinmek isterim ki, kitabın (yazarlara ödenen para dışında) gelirin Lösemi & Lenfoma Vakfı'na bağışlanacak olmasından çok hoşlandım.

Usta ellerden çıkmış harika bir cinayet romanıydı.
Çok fazla polisiye gerilim okuduğumdan mıdır bilemem ancak kısmen kitabın sonunu tahmin etmiştim.
Kitapta cinayetten daha çok dikkatimi çeken bir konu vardı. İşte tam olarak şu cümle; “...Rosemary ona daha fazlasını verdikçe, Christopher ondan daha çok nefret etmeye başlamıştı.” Aslında çok şey anlatıyor. Ne kadar kendimizden verirsek o kadar eksiliyor, azalıyor ve değersizleşiyoruz. Ölmeyi hak edecek kadar. En azından bu ölmeyi hak etmek meselesi Christopher’ın düşüncesi.

Polisiye/Gerilim kitaplarında hep bir favori dedektifim olmuştur. Jon Nunn. 10 sene boyunca bu olayın peşini bırakmayan adam ve içini kemiren soru: Bu idam haksız yere miydi?

Keyifli okumalar. :)

Sen uyuyabilirsin ama vicdanın asla!
Tesadüfen aldığım ve âşık olduğum bir kitap. Kesinlikle okuyun. Şiddetle tavsiye ediyorum okuduğunuz zaman siz de âşık olacaksınız.

Severek okudum. 26 yazardan Bi hikaye. Adalet eninde sonunda yerini bulur.

Rosemary. Kocası için kendinden vazgeçen bir kadın. Kocası müzede çalışan bir hırsız. Tabloları çalarak yüksek paralara satıyor. Ve bir gün ortadan kayboluyor. Aradan zaman geçer ve ölü bulunur. Tüm işaretler Rosemary'i katil olarak gösterir ve idama mahkum olur.

Devamını kitaptan okuyunuz. ️ tavsiye edilir.

Huhuuu!
Kitabı okurken "İşte aradığım kitap bu!" dedim.
Kitapta benim en sevdiğim, en dikkat ettiğim özellik olan 'Kurgu' üst düzey 10/9. Hemde 26 yazar yazmasına rağmen.
Kitapta her tür var. Polisiye(kovalamaca), macera, gerilim ve duygu akıtması.
Özet geçecek olursak kitapla ilgili;
Rosemary Thomas, kocası olacak şahsiyeti öldürdüğü için ölğme mahkum ediliyor. Ondan sonracıpıma işler birazcık araştırma ile çorap söküğü gibi geliyor.
Anlatmak istiyorum ama spoilersıx anlatmak gene imkansız ama;
Adalet yerini buluyor kitapta, buna emin olun.

İyi okumalar

Kitaptan çok etkilendim. Kurgusu bence harika sonunu tahmin etmek gerçekten zor. Özellikle iki şeyi çok beğendim birincisi, kitabın ismi: görür görmez okumalıyım dedim çünkü adalet kelimesinden o kadar uzağız ki artık unutulmaya daha doğrusu unutturulmaya yüz tutmuş bir kelime benim için. İkincisi 26 yazarın birleşip bu kitabı yazması beni çok etkiledi. Çünkü her bölüm bir yazar tarafından yazılmış ve hiçbirinin dili diğerini ne geçmiş ne de aşağısında kalmış çok güzel bir bütünlük içinde oluşturulmuş. Bir polisin 10 yıl önce işlenen bir cinayetin peşini bırakmayışını ve sonunda adaleti sağlayışını konu ediniyor. Okumanızı tavsiye ederim bir kitapta 26 farklı yazardan tek bir konuyu dinlemek bence benzersiz ve muhteşem bir şey.

Severek okudum. 26 yazardan Bi hikaye. Adalet eninde sonunda yerini bulur.

Rosemary. Kocası için kendinden vazgeçen bir kadın. Kocası müzede çalışan bir hırsız. Tabloları çalarak yüksek paralara satıyor. Ve bir gün ortadan kayboluyor. Aradan zaman geçer ve ölü bulunur. Tüm işaretler Rosemary'i katil olarak gösterir ve idama mahkum olur.

Devamını kitaptan okuyunuz. ️ tavsiye edilir.

Hep tek yazardan okumaya alışmışızdır. Kalemini de sevdiysek, diğerlerini de alır okuruz. Bu kez 26 yazarın ortak çalışmasını elimizde tutuyoruz. Hem de en çok satanların yazarları.

"Geç kalmış bir adalet zulümdür." Ancak burada bir zulümden dahi söz edemiyoruz. Bir sanat müzesinde karı koca çalışan çiftin evliliği yolunda gitmiyordur. Buna rağmen eşi yaşanılanlara katlanmaktadır. Çünkü 2 çocukları var. Müzedeki bir davette kocasını yine bir başka kadınla gördükten sonra gözü dönen Rosemary, herkesin ortasında Thomas'a bağırır ve çeker gider. Kocası da peşinden. Bir süre sonra demir giyotin içinde bir ceset bulunur. Yurtdışından müzeye iade edilen bu parçanın içerisine nasıl girdiği bilinmez. İşin gizemli yanı Thomas'tan bilgi alınamıyordur. Rosemary ise çoktan kocasını boşanmayı düşünmüştür.

İşin içindeki dedektif ise ortada bir yanlışlığın olduğunu söyler, hatta bir gazeteci de baskıya taşır bunu. Ancak yargıç ve jüri yargıya varmışlardır ve ceza onlarca adildir. 10 yıl sonraya bir vasiyet bırakır maktül. Ve müzede bir anma töreni yapılır. İşler bundan sonra daha da karmaşıklaşır. Ve o dedektif bu kez yine başroldedir. Sona doğru iyice tırmanışa geçiyor okuma hızı. Peki katilin göz göre gelmesi neyi değiştirecektir? 10 yıldır herkes vicdanını susturmayı bilmiştir. Peki işin iç yüzü gerçekte neydi?

Son bölümleri yazan yazarlar benim de sevdiklerimden. Dolayısıyla kendimi yitirdiğim bölümler de onlarınki oldu. Güzel, akıcı ve keyifliydi