365 Günde Sevgili Peygamberim (ciltli)
Nurdan DamlaSayfa Sayısına Göre 365 Günde Sevgili Peygamberim (ciltli) Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre 365 Günde Sevgili Peygamberim (ciltli) sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre 365 Günde Sevgili Peygamberim (ciltli) kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.1. Gün
Kısacası insan saygı yoktu... Cennet gibi süslü köşelerinde böylesine sevgisiz ve cahil insanları ağırlamak artık dünyaya zor geliyordu...
Sayfa 19Kitabı okudu
2. Gün
Kâbe pek çok insan için kutsaldı. Çünkü Kâbe dünyanın ilk ibadethanesiydi; yeryüzünün incisiydi.
Sayfa 20Kitabı okudu
Fil vak'a'sı
Ebrehe Abdülmuttalip’i çağırttı. Ona, yalnızca Kâbe’yi yıkmak için geldiğini, kimse karşı koymazsa kan dökülmeyeceğim bildirdi. Ardından kendisinden bir şey isteyip istemediğini sordu. Abdülmuttalip, ona şöyle dedi; “Askerlerin iki yüz devemi aldılar. Onlan geri istiyorum!” Ebrehe bu cevaba çok şaşırdı.
“Benden Kâbe’yi yıkmamamı rica etmeni beklerdim. Oysa görüyorum ki sen, kendi develerinin derdine düşmüşsün. Doğrusu ben seni büyük bir yönetici sanmıştım. Yanılmışım" diyerek Abdülmuttalip’i aşağıladı. Abdûlmuttalip’se ona şöyle dedi;
" Ben deve lerin sahibiyim ve onlan korumakla yükümlüyüm. Kabe’nin sahibiyse Allah’tır ve elbette onu koruyacaktır!”
Sayfa 22
Sizler dünyada yoktunuz. Yeryüzünde başka insanlar, başka çocuklar vardı. İyi insanlar azdı. Kötülük almış başını yürümüştü. Bir kurtarıcı gelmeliydi. Insanlara mutluluk getirmeliydi. Yüce Allah söz vermişti. O kurtarıcıyı gönderecekti. Her varlık bunu bekliyordu. Dünya her şeyden çok buna muhtaçtı.
Sayfa 23
Yıl 571, aylardan nisan, günlerden pazartesiydi. O gün dünya çok ama çok mutluydu. Neşe içinde dönüyordu. Ne vardı, ne olmuştu böyle? Farklı bir ışık demeti sarmıştı her yeri. Beklenen olmuş muydu? Yolu gözlenen misafir, dünyaya gelmiş miydi?... Dünya sabırsızlık içinde bu müjdeyi beklerken diğer yandan çok ilginç şeyler yaşanıyordu. Ateşe tapan Mecusilerin bin yıldır yanan kut- sal ateşleri bir anda sönmüştü. Kâbe'deki putlar yere serilmişti. Save Gölü kurumuş, Semave Vadisi'ni su basmıştı. O gece Iran kisrasının (hükümdarının) şahane sarayından tam on dört sütun yıkılmış, yerle bir olmuştu. Daha neler olmuştu neler!...
Bütün bu olanlar boşuna değildi. Hepsi çok önemli bir olayın habercisiydi. O gece bir yıldız doğmuştu. Bu yıldızı gören Yahudi bilginler, bunun Peygamberin doğduğuna dair bir işaret olduğunu anlamışlardı. Bir Yahudi, Medine sokaklarında şöyle bağırıyordu: "Hey Yahudiler! Haberiniz olsun; Ahmed'in yıldızı bu gece doğdu. O, bu gece dünyaya geldi!"
Bunu duyan Yahudiler, peygamberliğin kendi soylarından gelen birine verilmemesine çok üzüldüler.
O, Allah'ın en özel kuluydu. O en büyük peygamberdi. Bugüne dek bütün peygamberler hep onu övmüşlerdi. Hz. Musa, Hz. Davut, Hz. Isa, onun geleceğini müjdelemişlerdi. Evet! Uzun süredir beklenen misafir, sonunda
dünyaya gelmişti...
Sayfa 24