Çıkmaz sokağa girdiğimiz için değil, çıkmaz olduğunu fark edip geri döndüğümüz için de değil, çıkmadığını bildiğimiz halde o sokakta kaldığımız içindir en büyük mutsuzluğumuz. Geriye dönmek, kaybetmeyi çağrıştırsa da, onca yol, o kadar emeğin karşılıksız kalacağını düşündürse de hayatın pek çok anlamı, vazgeçtiklerimizde saklıdır.
Hayatın altının üstüne geleceğini düşünürüz ya o anlarda... Ne demiş Şems-i Tebrîzî? "Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?"