A People's History of the World
Chris HarmanÖne Çıkan A People's History of the World Gönderileri
Öne Çıkan A People's History of the World kitaplarını, öne çıkan A People's History of the World sözleri ve alıntılarını, öne çıkan A People's History of the World yazarlarını, öne çıkan A People's History of the World yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
(...), Friedrich Engels ve Karl Marx çok yetenekli insanlardı. Ancak bu kadar muazzam bir etki yaratmış olmalarının nedeni, Platon ya da Aristotales'e, Konfüçyüs ya da Buda'ya, Tarsuslu Pavlus ya da Muhammed peygambere, Voltaire ya da Rousseau'ya tarihteki yerlerini garanti eden dehaları gibi yalnızca kişisel dehaları değildi. Onlar bir dönemin bütün çelişkilerinin bir araya geldiği bir zamanda ve yerde yaşadılar ve onların elinde başkalarının sahip olmadığı bir şey vardı: Bu çelişkileri yalnızca görmelerine değil, aynı zamanda açıklayabilmelerine olanak veren bir entelektüel gelenek ve bilimsel ilerleme yaklaşımına sahiptiler.
Sayfa 321Kitabı okudu
Rusya'nın hamleleri, her ne kadar, Avusturya ve Prusya gibi, kendi ülkelerindeki devrimi ezmek için hâlâ Rusya'nın ordularına güveniyor olsalar da, Batı Avrupa egemenlerini korkutmaya başladı. Onların, Birinci Dünya Savaşı'nın 1914 yılında başlamasına kadar Rusya'nın yayılmasına engel olmak üzere, Osmanlı İmparatorluğu'nu ayakta tutmak istemeleri 'Doğu Sorunu' diye bilinir oldu.
Bu çabaların en önünde Britanya hükümetleri yer alıyordu. Osmanlı egemenlerini desteklemeleri onlara yalnızca -kuzey Hindistan'da kendi yönetimlerine bir tehdit olarak gördükleri- Rusya'nın gücünü kontrol etmeyi değil, aynı zamanda Osmanlıların Britanya mallarının Ortadoğu ve Balkanlardaki pazarlara serbestçe girmesine izin vermesini sağlıyordu.
Sayfa 355Kitabı okudu
Kölelik karşıtı Wendell Phillips ünlü bir konuşmada Lincoln'ün politikasından yakınıyordu:
McClellan'ın bir hain olduğunu söylemiyorum; ama eğer bir hain olsaydı aynen davranmış olduğu gibi davranması gerekirdi. Richmond için hiçbir korkunuz olmasın; McClellan onu alamayacak. Eğer savaş bu şekilde, rasyonel bir amaç olmadan sürdürülürse, o zaman kan ve altını israf etmenin bir yararı yoktur... Lincoln... birinci sınıf bir ikinci sınıf adamdır.
Sayfa 343Kitabı okudu
Kadınlar ve çocuklar iplik fabrikaları için en ucuz ve en kolay işgücünü sağlıyordu ve bunlar sağlıkları ve küçük çocuklarının bakımı konusunda hiçbir endişe duyulmadan çalıştırılıyordu. Eğer sermaye birikimi işçi sınıfı ailesinin yıkımını gerektiriyorsa, o zaman bırakın öyle olsundu!
1850'lere gelindiğinde daha uzak görüşlü kapitalistler gelecekteki işgücü rezervlerinin tükenmesinden korkmaya başladılar. 1871 yılında Britanya'da Yoksul Yasası (Poor Law) müfettişleri, 'Yoksul sınıfların şehirlerde büyüyen çocukları, 15 yaşına geldiklerinde boyda 148,5 cm'yi göğüs çevresinde 72,5 cm'yi zor buluyorlar. Bu dumura uğramış gelişme bu ırkın tipik özelliğidir.' diye raporlar hazırlıyordu. 1893 yılında Mansion House Komitesi şu sonuca varıyordu: ' aşikar olan çözüm ... Londra işçi sınıfının fizik ve moral dayanıklılığını artırmaktır."
Bir dizi yasa çocukların çalışabilecekleri saatleri sınırlandırdı ve kadınların hamileliğe zarar verebilecek sanayilerde çalıştırılmasını yasakladı.
Sayfa 372Kitabı okudu
Karl Marx, ünlü Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkıya yazdığı Önsöz'de, bu toplumlar hakkında çok az şeyin bilindiği bir sırada şunları yazıyordu:
İnsanlar yaşamları için gerekli toplumsal üretimde birbirleriyle, iradelerinden bağımsız ve kaçınılmaz belirli ilişkilere girerler. Bu üretim ilişkileri onların maddi üretim güçlerinin belirli bir gelişmişlik aşamasına denk düşer. Bu üretim ilişkilerinin toplamı, toplumun ekonomik yapısını, üzerinde hukuki ve siyasi üstyapıların oluştuğu ve buna uygun toplumsal bilinç biçimlerinin denk düştüğü gerçek temeli oluşturur... Gelişmelerinin belirli bir aşamasında toplumun maddi üretim güçleri, mevcut üretim ilişkileriyle ya da aynı şeyin hukuki ifadesinden başka bir şey olmayan ve o zamana kadar etkili olmuş bulunan mülkiyet ilişkileriyle çatışır. Bu ilişkiler, üretim güçlerini geliştirme biçimleri olmaktan çıkar, onlara ayakbağı olur. O zaman toplumsal devrim çağı başlar.
Sayfa 50Kitabı okudu
George Orwell, Kasım 1936'da Barselona hakkında şunları yazdı:
Hayatımda ilk kez işçi sınıfının iktidarda olduğu bir şehirde bulundum. Hemen hemen her büyüklükteki her bina işçilerce ele geçirilmişti. Her dükkân ve kafenin üzerinde kolektifleştirildiğini belirten bir ibare vardı; ayakkabı boyacıları bile kolektifleştirilmişti ve sandıkları kırmızı ve siyah boyuyordu.
Garsonlar ve tezgâhtarlar yüzünüze bakıyor ve size eşitleri gibi davranıyorlardı. Yaltaklanan ve hatta törensel sayılabilecek konuşma biçimleri geçici olarak yok olmuştu. Özel araba yoktu; hepsi müsadere edilmişti.
En tuhafı da kalabalıkların görünüşüydü. Dış görünüşüyle burası zengin sınıfların neredeyse var olmadıkları bir şehirdi.
Sayfa 479Kitabı okudu