A Short History of Decay
Emil Michel CioranQuotes
Vaktiyle bir “benliğim” vardı; artık sadece bir nesneyim. Yalnızlığın bütün uyuşturucularını tıka basa alıyorum; dünyanın uyuşturucuları bana benliğimi unutturamayacak kadar hafiftiler.
Fiiliyatımızın kaynağı, kendimizi zamanın merkezi, nedeni ve sonucu zannetmeye bilinçsizce meyilli olmamızdadır.
Düşüş, bir doğrunun peşine takılma ve onu bulmuş olmaktan emin olma değilse; bir dogma için duyulan tutku, bir dogmanın içine yerleşme değilse nedir?
Adem’den beri insanların bütün çabası, insanda değişiklik yapmak olmuştur. Altedilmez verilerin aleyhine icra edilen reform ve pedagoji maksatları, düşüncenin tabiatını bozmakta ve hareketini işe yaramaz hale getirmektedir.
Tembellik, fizyolojik bir kuşkuculuktur, tenin şüphesidir. Aylaklığa batmış bir dünyada bir tek uğraşsızlar katil olmazlardı. Fakat insanlığın bir parçası değildirler ve ter dökmeyi bilmediklerinden ötürü Hayat’ın ve Günah’ın sonuçlarına katlanmadan yaşarlar.
Bu dünya hayatın önünde pes ederek hiçliğe karşı kusur işlemiştir...
In itself, every idea is neutral, or should be; but man animates ideas, projects his flames and flaws into them; impure, transformed into beliefs, ideas take their place in time, take shape as events: the trajectory is complete, from logic to epilepsy ... whence the birth of ideologies, doctrines, deadly games.