Başa icat çıkarmak benim en temel görevimdir. Bu yüzden öğretmenimiz bir şey icat edin deyince tabii ki üstüme alındım. Ağaç altında oturup kafama fikir düşmesini bekledim. Ama fikir bana Newton’a geldiği gibi elma ile değil, haşin bir topla geldi. İtiraz etmedim, kabul ettim.
İcadımı yaptım, sonuç tam bir fiyaskoydu! Sonra düşündüm taşındım, icadım orada işe yaramazsa şurada yarar dedim, yılmadan devam ettim. Ne de olsa sonucun nasıl olacağını kimse bilemez! Fırçayı bulan kişi belki de odun kesmek için bir şey icat etmek istiyordu. Balta yerine fırçayı buldu. Bu durumda icadı çöpe mi atsaydı? Ben de icadıma uygun yer aradım. Arayan bulur! Bulmasına buldum ama taklitlerim yüzünden başım derde girdi. Bu arada taklit kötü bir şey onu öğrendim.
Bence her bilim insanı kendi bacağından asılmalı. Yani herkes kendi icadını yapmalı. Terlik sektörü de tamamen bana kalmalı! Biliyorum neler icat ettiğimi çok merak ettiniz. Okuyun görün! Sonuçta bir Cemcan kolay yetişmiyor.
