Acıyı Bal Eyledik

bir kitap çekip kapandım yüzünü gazeteye gömüp küçüldü ... ne ben anladım okuduğumu ne o çevirdi sayfaları kolumdaki saat uzun bir tiren yüreğim munzur suyu ..

Reklam

Olmasamdaolur

ölümden de büyük bir ölüm belki yaşadıkları korkuların kayguların en saygısalı .

Olmasamdaolur

ağaçlar anladı beni kayalar sular yollar ama onlar anlamadı .. .

Olmasamdaolur

korkuyu kambur gibi taşıyacaklar sevgisiz bedenlerinde

«Erişir menzil-i maksuduna âheste giden» demiyorum ben sana, «tiz reftâr olanın payine dâmen dolaşır» demiyorum. Böyle demiyor çünkü nehirler. Duracaksın, dolacaksın, kemireceksin, oyacaksın, dolaşacaksın, atlıyacaksın, aşacaksın, koşacaksın ve varacaksın oraya, diyor nehirler. Öyle diyorum ben de! Beni dinle, beni anla, ey yolcu!