Kapı önünde durduğumuz vakit, olanca yoksulluğum, yeniden üzerime çullandı. İnsan bu derece düştükten sonra, hiç cesaretini ayakta tutabilir miydi? Bir genç kadının önünde ben, işte, üstü başı perişan, açlıktan tanınmaz halde, yıkanmamış, pis ve yarı çıplak duruyordum. Yer yarılmalı, içine girmeliydim.