Açlık Sanatçısı

Zira uyumak için için bir hayaldi zaten.

Sayfa 29Kitabı okudu

Oraya varışım bile başlı başına sonucu belirlemeli, bu yüzden kovanın üzerine binip gidiyorum oraya. Kovalı süvariyim, bir elim yukarıda, kovanın tutacağında, bu son derece basir dizginle güçlükle merdivenlere doğru dönüyorum, derken aşağıda şahlanıyor kovam, görkemli, epey görkemli, yere çökmüş develer dahi devecinin sopası altında bu kadar güzel kalkamaz ayağa. Buz tutmuş ara sokaklardan düzenli bir tırısla geçiyorum, sık sık birinci katların yüksekliğine kadar yükseliyor, asla kapı girişlerine kadar alçalmıyorum. Kömürcü mahzeninin önünde olağanüstü yükseklere çıkıyorum, burada kömürcü çok aşağılarda, masasının başında oturmuş bir şeyler yazıyor, içerideki devasa sıcaklığı dışarı salmak için açık bırakmış kapıyı.

Sayfa 17 - ZeplinKitabı okudu

Reklam

Yeşim G.

Benim bir şey duyduğum yok, diyor kadın örgü şişlerinin üstünden sakince soluk alıp verirken, sırtı sıcacık.

Sayfa 17 - ZeplinKitabı okudu

Yeşim G.

Bir binek hayvanının sahip olduğu tüm meziyetlere sahip benim kovam, direnme gücü yok sadece, çok hafif, bir kadın önlüğü ayaklarını yerden kesmesine yetiyor.

Sayfa 19 - ZeplinKitabı okudu

Yeşim G.

Bu avcı bir kelebeğe dönüştü adeta.

Sayfa 24 - ZeplinKitabı okudu

Yeşim G.

Burada yazdıklarımı kimse okumayacak, kimse yardıma gelmeyecek, bana yardım etmek bir görev olarak verilecek olsaydı tüm evlerin kapıları, tüm pencereler kapalı kalırdı, kimse yatağından çıkmaz, yorganlarını kafasına çekerlerdi, tüm yeryüzü geceleyecek bir han olurdu. Bu iyi bir şey aslında, zira kimse beni bilmiyor, bilseler bile nerede kaldığımı bilmiyorlar, nerede kaldığımı bilseler bile beni orada nasıl tutacaklarını bilmiyorlar, böylece bana nasıl yardım edeceklerini bilmiyorlar. Bana yardım etme düşüncesi bir hastalıktan ibarettir ve yatakta tedavi edilmesi gerekir.

Sayfa 2526 - ZeplinKitabı okudu