Adab-ı Muaşeret sözleri ve alıntılarını, Adab-ı Muaşeret kitap alıntılarını, Adab-ı Muaşeret en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir kimse mescitlere çokça giderse, orada faydalı bir kardeşe, beklenen rahmete, doğru yola çağıran bir söze, kötülükten kaçan bir işe, iyiliğe çeken bir bilgiye, korku ve haya ile günahları bırakmaya sebep olacak bir şeye rastlayabilir."
"Kabirden daha fazla öğüt veren başka bir şey yoktur. Kitaptan daha iyi dost yoktur. Yalnızlıktan daha güvenli bir şey yoktur."
"İlim dünyadan kaçmak için talep edilir, dünyalık elde etmek için istenmez."
Hz.Peygamber (sav) de Enes bin Malik yolu ile gelen hadis-i şerifte şöyle buyurmaktadır:
"Mirac'a çıktığım gece, birtakım insanlar gördüm.Dudakları makasla kırpılıyordu.
-Ey Cebrail, bunlar kimdir? diye sordum.
-Onlar senin ümmetinden katiplerdir. Halka iyiliği emredip kötülüğü yasaklıyorlar ama kendilerini unutuyorlardı. Halbuki kitaptakileri de okumuşlardır."
"İnsan gücü yettiği kadar insanlardan ayrılıp, uzlete çekilmelidir. Ama din işlerinde kendine yardımcı olanlardan ayrılmaması gerekir.Çünkü yalan iki kişi arasında olur, öldürmek iki kişi arasında olur, mal çalmak iki kişi arasında olur. Bütün bunlardan kurtulmak, uzlete çekilmek ve yalnızlıkla mümkün olur."
Ibn-i Mesud (ra) şöyle demiştir:
"Allah katında günahların en büyüğü, bir kimseye 'Allah'tan kork!' denildiği zaman, 'Sen kendine bak!' denilmesidir."
Ebu Hüreyre'nin (ra) rivayet ettiğine göre, Hz.Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kendiniz yapmasanız bile iyiliği emredin,yaptırmaya çalışın.Kendiniz yapsanız dahi kötülüğü önlemeye çalışın."
Çünkü insan gizli veya açık günahtan geri kalmaz.
"İyiliği emretmek, kötülükten sakındırmak işini kötülükten arınmış kimseler yapar!" diyecek olursak , o zaman "emr-i bi'l ma'ruf ve nehy-i ani'l münker" işi söner, yapan kimse kalmaz.
“Müminler öyle kimselerdir ki, Allah’ın adı anıldığı zaman kalpleri titrer, Allah’ın ayetleri kendilerine okununca imanları artar, kalplerine tevekkül edip güvenirler, dayanırlar.”
Enfal Sûresi, 2.
“Allah sizden birinizin kalbine bir kadına dünür olma duygusu verdiği zaman, onun yüzüne ve eline baksın. Böyle yapmak, ikisi arasındaki muhabbetin devamı için, yerinde bir davranıştır.”
Taberânî, 19/225.