Anday, insanın doğadan aklı nedeniyle koptuğunun farkındadır; ama aklın doğanın sınırları içinde tutsak olduğunun acısını çeker gibidir.Hem hayvanlar bitkiler, taşlar gibi doğayı içinden görmeyi ister, hem de, tanrısal bir bakışla, doğaya dıştan, bir yaratıcı gibi bakar.