Cemal Şakar hocam öykülerini genel olarak seviyorum. Özellikle metaforik dilini. Bir imge kullanıyor, bin kelam etmekten daha fazla etkiliyor beni. O imge, eminim herkeste farklı anlamda yer ediniyor. Öykü de herkes kendi hisleriyle hisseler biriktiriyor. Kısa cümleler, hayretler, ani iniş ve çıkışlarla dolu bir öykü.
Özellikle son kısmına bayıldım, öykü yazma konusunda kendini geliştirmek isteyen bir kişi için son kısım yazarlık eğitimi tadında. Hocanın UTANÇ öyküsüne , dostlarının katkıları. Bunu bir kitabın sonunda vermek ne özel , ne ince bir ruh. Kendi muhasebesini bizimle paylaşmak, bu eğitim aşkına hayran kaldım. Müteşekkirim.
