Yaşam hakları fütursuzca ellerinden alınan kadınların toprağına şimdi kar yağıyor.
Geliri şiddet mağduru bir anne ve çocukları için kullanılacak olan bu kitapta, 41 yazarın hikayeleri var. Bu kitabın yazarlarından kalemdaşım Beyhan Uygur @saire_nin_gunlugu ve kitabı bana ulaştıran yine kitap yazarlarından Nurçin Arlı'ya @vatan_gozlum23 çok teşekkür ederim.
Gazetelerin 3. Sayfa haberlerinde, gördüğümüz, yaralanan, öldürülen, sakat bırakılan, psikolojisi yerle bir edilen, okulundan, mesleğinden, çocukluğundan edilen kadınlarımız. Her kesimden, her kültürden, her kuşaktan, her yaştan kadınlarımız.
Kitabı okurken gözlerimin nemi hiç kurumadı. Görmediğimiz, bilmediğimiz şeyler değildi elbette anlatılanlar. Her hikayede bir kadının örselenen düşleri, yıkılan umutları, toprağa verilen bedeni olduğunu bilmek acı verdi. Ama yine de kanıksamak istemiyor insan. Bir şeyler değişsin, düzelsin, bu kulaklar kötü bir haber duymasın, gözler kötü bir haber daha görmesin istiyor. İstemek yetmiyor bir şeyler yapmak gerekiyor. Benim şimdilik yapabildiğim, geliri bağışlanan bu kitabı yorumlayıp duyarlı insanların almasını beklemek. Güzel kalemlerden çıkma, okunası bir eseri tanıtmak. Yaraya merhem olma derdindeyim. Umarım kadınlarımızın sesini bir şekilde duyurmuşumdur.
"Çok erken değilmiş bak anne. Gelin değil gelincik oldum bu yaşımda. Benzemiş miyim anne o gelinciğe?"
Suya düşmüştü tüm hayalleri. Bir gecede tüm umutları tuz buz oldu.
Hiç bir anne ölen kızı için, "keşke vursalardı daha az acı çekerdi," dememeli.
