Adını Unutan Adam

Babam ne zaman İsrail'in Filistin'e saldırdığı haberini görse bana şöyle derdi; “Bizim dönemimizde Filistin’e daha bir ayrı önem verilirdi. Şimdikiler hep göstermelik.” Hep itiraz ederdim buna ve “Evet sizin döneminizde önemli olabilir ama bugünün gençleri de o kadar duygusuz değiller.” derdim. Babam da haklıydı, ben de. Bu kitap ile ilgili aldığım bazı notları babamla paylaştığımda ise; “Şimdi inanmışsındır bizim daha çok dava adamı olduğumuza” dedi. Haklıydı evet. O dönemlerde haklı yada haksız her insanın bir davası vardı. Çünkü gençler o zaman şimdiki gibi teknolojik bataklığa saplanmamışlardı. En azından düşünebiliyorlardı ve 'bananeci' değillerdi. İnsanlar doğru ya da yanlış bir amaç güdüyorlardı ve o amaçları için mücadele veriyorlardı. Şimdiki toplumumuz gibi sadece günü kurtarmak için yaşamıyorlardı. Neyse...

Mehmet Eroğlu’da aslında 1965-80 dönemindeki bir dava için ölüme yürüyen üç dava arkadaşının hikayesini anlatıyor bu eserinde. Anlatırken de olayların gizemi ve psikanaliz tarafı göze çarpıyor. Kendi canını diğer arkadaşlarının canı için feda edebilecek insanlardan, Yahudilerin acımasız işkencelerinden ve bunun psikolojik sorunlarından... Kitapta, 1 Yahudi pilotun 33 Filistinli ile takasından bahsedilmiş. Bu demek oluyor ki onların 1 askeri 33 Müslümanın canından daha değerli kılınmış.

Yaptığım araştırmalara göre Hamas örgütünün elinde esir olan bir askerin 1000 Filistinli mahkum ile takası söz konusu olmuş. "Vay be!" dedim. "1000=1" Ne eşitlik ama...

Müslümanlar olarak ne zaman yükselişe geçeceğiz biliyor musunuz? İşte bir canın kıymetini anladığımız, ölüp giden binlerce Müslüman için sadece haberi duyduğumuz anda üzülmeyen ve birlik içinde aynı amacı güden büyük bir topluluk olduğumuz zaman.

Saygılarımla…

Adını Unutan Adam bir dönem kitabı niteliğindedir. Toplumcu gerçekçi yazınımızın ardından 1960, 1970, 1980 siyasi çalkantılarının edebiyatta meydana getirdiği değişimlerle ilgili Berna Moran'ın yazdığının dışında çok fazla şey söylenmesi gerektiğini düşünmemekle birlikte 1970 kırılmasının ardından verilen pek çok eserin içinde bu kitap da kendine bir yer edinmiştir denebilir. Erdal Öz'ler, Sevgi Soysal'lar derken Mehmet Eroğlu da o dönemin tipik konu seçimlerinden biriyle karşımıza çıkmaktadır. İdealleri peşinde Filistine giden 3 Türkün geriye dönebilen yalnızca bir kişisi olan Adını Unutan Adam (AUA) büyük bir travma yaşamıştır (Bu travmanın nedenlerini ve Türkiye'ye geri dönüşüne, hatta sonraki 4 yılda yaşadıklarına dair detaylı resimler sunar Eroğlu). AUA neden adını unutmuştur,Petra ve amca simgeleriyle, yaban ellerde uğradığı müthiş maddi, manevi zorluklarla ifade edilmek istenen aslında nedir gibi tartışma gruplarına bir takım "gizli yumurtalar" kitapta yer almaktadır. Kitap psikanalitik,mitolojik alıntılarla oldukça zengin alt metinlere sahiptir. Petra isim seçimi ile Almanya'dan Ürdündeki "Petra"ya kadar ilintiler kurulabilir ya da dostluk, kardeşlik, vicdan vurguları sabahlara dek tartışılabilir. Kapitalizm karşıtı duruşu ile bilinen Eroğlu'ndan şekil, üslup ve anlatım dili olarak süslü bir kitap AUA. Düz yazılması halinde basit bir okumalık gibi duracak olmasına rağmen "böyle" yazınca son derece etkileyici olmuşsa biraz da bu "böyle nasıl oluyor" u incelemek gereken bir eser. Okuyanlara ve okuyacaklara selamlar.. Es geçmeyin.

3 gencin,1969 da filistinde bir çölde bir kasım gecesi yaşanılan olaya kurgulanmış bu kitap.Ali hep güler hatta ölürken bile..Niye mi vurulmuştur? sırf marullara basmamak için tellere yaklaşıp vurulmuştur..sırf emeğe,çiftçiye,hayata duyduğu saygıdan dolayı ,Tarık la anlatıcının ortak aşkları gönül..işkence altındayken bile hayatı şöyle tanımlıyor anlatıcı:buradan belki 900 km güneyde,denize yakın bir çölde,soğukbir kasım gecesinde,bir yandan içip bir yandan kız arkadasına sarılmak varken,savaşıp ölmektir..'..
kitapta en başından beri süregelen bir gizem söz konusu ama finaliyle tüm sorular, belirsizlikler açığa çıkıyor.

Yaklaşık 40 sayfa civarında dayanabildim. Şimdi ilk sayfalar zaten genel olarak sıkıcı diyebilirsiniz ama kitap zaten çok sayfalı değil. Sürekli aynı şeylerden bahsediyor. Hayat zaten kısa ve okunacak çok kitap var. O yüzden bu kitabı yarım bıraktım daha fazla zaman kaybı olmasın diye