Yılın bitirdiğim ilk kitabı Franz Kafka'nın Yalnızlık Bir Uçurumdur adlı eseri oldu. Kitap, Kafka'nın eserlerinden derlenmiş aforizmalardan oluşuyor. Yazarın daha önce hiçbir kitabını okumadığım için kendisini ve dilini anlamak adına iyi bir başlangıç olabilir diye düşünerek başladım. Yazarın cümlelerini okurken kasvet, yalnızlık ve acı gibi olumsuz duyguların oldukça baskın olduğunu ve okuyucuya net bir şekilde bu duyguları geçirdiğini de söyleyebilirim. Kitapta beni etkileyen ve evet çok doğru diyerek altını çizdiğim kısımlar da oldu, burada ne demek istedi şimdi diye duraksadığım kısımlar da... Farklı eserlerinin içinden seçilen parçalar olduğu için okurken kopukluklar yaşamam ve zaman zaman yabancılık çekmemi de bu sebepten ötürü normal karşılıyorum diyerek incelememi burada sonlandırıyorum...
