Edebi bir roman niteliğinde, kurgusal olmayan, gözlemlerden oluşan keyifli bir anı kitabı. İyi bir Afrika tasviri, yaptığı seyahatte yaşadığı maceralar ve avcılık serüvenleri konu edinilmiş. 8 Aralık 1933 – 17 Şubat 1934 arasında yaşadıklarını, eşi Pauline ve bir arkadaşıyla beraber yaptıkları safariyi çok iyi betimlemiş. Biraz da cesaret ister o dönemde. Günümüzde bile çok iyi korunamıyorsunuz o canlılardan.
Toplam 4 bölümden oluşan kitapta en büyük boynuz, geyik, diş gibi tanımlarla öldürdükleri hayvanlardan bahsettiğini ve bir av yarışına girdiklerini görüyoruz.
Tanzanya ve Kenya safarilerine katılan yazarın bu safarilerin ilkinden başarısız dönüşüne de ilk başta şahit oluyoruz ki ben yaptım, başardım gibi hemen havasını basabilirdi ama dürüstlüğü seçmesi bizim de onu seçmemizde, onu okurken etkilenmemizde en büyük olay zaten. Hoş, dürüstlük ne zaman etkili olmamış ki?
Hatta son bölüm bana göre en güzel bölümdü diyebilirim ki tam bir dürüstlük akıyor orada. Afrika epey detaylıca anlatılırken, gözümüzün önünde canlanıyor, yaptığı başarılı avları da anlatıyor yazar. Karl adındaki arkadaşı daha başarılı bir av yaptığı için kıskanıyor aslında ama en sonunda rakibini tebrik ediyor ve bunları da açık açık yazınca aldı benim gönlümü.
Ayrıca sitemizde baskısı mevcut değil, eklenmemiş. Ben de bir şey diyemedim ama bendeki baskısı, 221 sayfalık 1992 baskısı.
İyi bir eser olduğunu düşünüyor, keyifli okumalar diliyorum..
