Ağaçkakan
Tom RobbinsAğaçkakan Gönderileri
Ağaçkakan kitaplarını, Ağaçkakan sözleri ve alıntılarını, Ağaçkakan yazarlarını, Ağaçkakan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bir şey onu bir arada tutmak zorunda. Yunan yapıştırıcı tanrısı Uhu’ya dua ediyorum.
Haksız değil
İnsanlar asla mükemmel değil ama aşk mükemmel olabilir,
(b) bayağılar ile aşağılık olanları dönüştürebilmenin yegâne yolu bu v
(c) bunu yapmak onu yaratır.
Sevmek aşkı yaratır. Sevmek kendi kendini yaratır.
Mükemmel aşkı yaratmak yerine mükemmel âşığı arayarak boşa zaman harcıyoruz.
Kadınları kısıtlayanlar erkekler değil, eşcinselleri kısıtlayanlar heteroseksüeller değil, siyahları kısıtlayanlar beyazlar değil. İnsanları kısıtlayan, kişilik eksikliği. İnsanları kısıtlayan, kendi filmlerini yönetmek bir yana, o filmde başrol oynayacak büzüğe ya da düş gücüne bile sahip olmamaları.
Yaşadığın çağın seni kurban etmesine izin verme. Bizi çökertecek olan, yaşadığımız dönem olmadığı gibi, toplum da değil. Suçu topluma atarsan o zaman çözümü toplumda ararsın.
Bunun bedelini ödemem şart. Bana yakışanı da budur. Ama kendi tarzıma göre ödeyeceğim, toplumunkine göre değil. Ne kadar kötü biri olsam da beni cezalandıracak kadar iyi bir yargıç yok.
Pozitivist kişinin dünyasında, çırpılıp yağda pişirilmiş yu-murtanın etkileyici yanı, ne tarafa çevrilirse çevrilsin sarı rengin baki kalmasıdır. Varoluşçunun dünyasında çırpılıp tavada pişirilmiş yumurtanın ümitsiz yanı, ne tarafa çevrilirse çevrilsin çırpılmış olmasıdır.
Nasıl prenses ?
“Ben bir prensesim,” diye hatırlattı kendine, asgari düzeyde bir inançla, “Seattle yakınlarında böğürtlenlerle kaplı bir arazide büyümüş, asil kanının oluştuğu vatana tenis pabucuyla bile asla ayak basmamış bir prenses, prenseslikten zerre kadar haberi olmayan bir prenses, salakça, götçe davranmış bir prenses; erkekler ve aşk macerası konusunda, eh evet, hayal kırıklığına uğramış, kafası biraz karışık, öğrenecek daha çok şeyi olan bir prenses, ama sonuçta bir prenses; ağzına sıçayım, en az Caroline ya da Anne kadar bir prenses.
Yirminci yüzyılın son çeyreği için şu söylenebilir: Daha iyi bir dünya istiyorsak daha iyi insanlar olmalıyız gibi doğruluğu tartışılmaz bir düşünce hayli büyük bir azınlık tarafından tam anlaşılmamakla birlikte kanıksanmıştı.
Basın, kültürümüze başka ne katkılarda bulunabilir, totalitarizme karşı birinci savunmamız mıdır, yoksa otantik deneyimleri geçici popüler heveslere göre sınıflandırarak onların kuyusunu kazan cılız bir güç müdür?