Samimi, sıcacık bir hikaye… Mahmut’un denize olan aşkına tanık olmak tarifsizdi. Gönül verdiği şeyi bulmuştu hayatında. Ne istediğini biliyordu. Zorluklar yaşadı, bir sürü şey deneyimledi, bambaşka bir hayat yaşadı. Öyle bir zaman geldi ki önüne bir sürü cazip şey sunularak denizden uzaklaştı, uzaklaştırıldı. Uzaklık gibi görünen bu ayrılık daha da körükledi aşkını, uzaklaşıyor gibi görünüyordu ama aslında yakınlaşıyordu. Bir gün geldi ki ona sunulan bütün imkanları bırakıp gönül verdiği şeyin peşinden gitti. Bir insanın bir şeye bu kadar tutkun olması, gönül vermesi ne kadar muazzam… Kitabı okurken kendi tutkun olduğum şeyleri aramaya başladım. Hayat bir şeye gönül vermeden bitmemeli. İnsanın gönül verdiği öyle bir şey olmalı ki hayatında, ne olursa olsun peşinden gideceği, tıpkı Mahmut gibi.
Aganta Burina Burinata benim Halikarnas Balıkçısıyla da tanıştığım bir kitap oldu. Bu yüzden benim için hep çok anlamlı bir kitap olarak kalacak. İyi ki okudum dediğim kitaplardan oldu.
