Yaşar Kemal gibi bir yazarın döneminde yaşamadığım için çok üzgünüm. Biri var en derin isyan duygularını yazan, paylaşan , bunları nesilden nesile bırakan. Etrafımızda bu kadar suya sabuna dokunmayan yazar silsilesi varken yaşar kemalin ağalara paşalara kafa tutması , meydan okuması beni hep keyiflendirmiştir. Onun kitaplarının başkahramanı hep bıçkın bir delikanlıdır ağaya karşı gelen, canını, kellesini vermeye razı ama hakkını vermemek için direnen o delikanlılar. Ahmet'te onlardan sadece bir tanesi. Hakkının ve aşkının Ağrı dağına mimlendiği efsanede ki bıçkın delikanlı Ahmet... Kitapta karakterlerin iki durumuyla karşı karşıya kalıyoruz çoğu zaman örneğin paşanın hem korku salan zalim yüzü hem de halkın çoğunluğu karşısında korkudan tir tir titrediği yüzü. O kadar ince anlatılmış ki o korkuyu sizde yüreğinizde hissediyorsunuz. Okunması gerek Yaşar kemal efsanelerden sadece bir tanesi.
- '' Biz böyle her şeyde birlik olsak, kimse bize diş geçiremez. Bize dağlar, şahlar dayanmaz. Hiç kimse ... Yeter ki böyle birlik olalım.''
- ''Ateştperest!. Din düşmanı! Sana ne? Birlik olsak olmasak. Sen bir ateşe tapansın.''
